Co należy zobaczyć w Tbilisi? Stolica Gruzji czeka na Was!

Przenieśmy się zatem do pewnego zwykłego dnia w II poł. IV w. n.e. Władający księstwem Kartlii król Wachtang I Gorgasali (446-502) wybrał się właśnie na polowanie, podczas którego był świadkiem ataku jastrzębia na bażanta. Oba ptaki walczyły zawzięcie w powietrzu, aż nagle wpadły do siarkowego jeziorka w dolinie. Woda w nim była tak gorąca, że się ugotowały. Władca rozejrzał się uważnie dookoła i oczarowany widokami rozkazał założyć w tym miejscu miasto, któremu od gorących źródeł siarkowych nadano nazwę Tbilisi (po gruzińsku słowo tbili oznacza ciepły). Tbilisi to zatem Ciepłe źródła albo... Cieplice.

Jak najlepiej zwiedzać Tbilisi i co w nim zobaczyć?

Już 2 dni, od świtu do zmierzchu, w zupełności wystarczą na kluczowe atrakcje stolicy. Aby odkryć w Tbilisi więcej, potrzeba 3-4 dni, ale nie wystarczą one, żeby dobrze poznać miasto.

Kto jest w Tbilisi po raz pierwszy, może najpierw obrać kurs na najsłynniejsze zabytki stolicy Gruzji. Wśród odwiedzanych miejsc powinny się znaleźć:

• Największa cerkiew na Kaukazie - Cminda Sameba, czyli Sobór Trójcy Świętej. Jej budowę rozpoczęto w 1995 r. dla uczczenia 2000-lecia chrześcijaństwa i z zamysłem przeniesienia tu z cerkwi Sioni siedziby Eliasza II, patriarchy Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego. Świątynia, konsekrowana w 2004 r., mieści aż 10 tys. wiernych, a jej kopuła sięga 84 m wysokości! O cerkwi Cminda Sameba, o której turyści mówią, że jest niczym gruziński Tadż Mahal.

  

• Twierdza Narikala na szczycie wzgórza Sololaki. Ta potężna forteca z ciosanego kamienia, jeden z najstarszych i najbardziej wyrazistych symboli Tbilisi, ciągnie się aż przez 1,5 km pomiędzy miejskim ogrodem botanicznym i łaźniami siarkowymi. Powstała w IV w. jako skromna cytadela a następnie została znacznie rozbudowana w VII i VIII w. przez... Arabów, którzy urządzili wewnątrz pałac emira. Losu na przemian niszczonej i odbudowywanej cytadeli dopełniło trzęsienie ziemi z 1827 r., po którym do dziś ocalała tylko część murów z XVI i XVII w. Na terenie twierdzy zachowała się także cerkiew św. Mikołaja.
• Monumentalny pomnik Kartlis Deda - Matki Gruzji. Został on wzniesiony na wzgórzu Sololaki w 1958 r. z okazji 1500-lecia Tbilisi. Kartlis Deda to kobieca alegoria Matki Gruzji, która w jednej dłoni trzyma pialę, czyli czarkę wina dla przyjaciół, w drugiej zaś miecz na wrogów.

W wielu blogach podróżniczych - dodaje Ciemnołoński - zauważyłem błędną informację o tym, jakoby Matka Gruzji trzymała róg do wina, kieliszek albo kubek - uważajcie zatem na to, co czytacie w internecie, bo czasem włosy jeżą się na głowie!

Dotrzeć do twierdzy Narikala i pod pomnik Kartlis Deda warto także po to, żeby zobaczyć fenomenalną panoramę Tbilisi. Jeden z najpiękniejszych widoków na całe miasto fascynuje równie mocno za dnia, jak i wieczorem. Szukając podobnych tego typu wrażeń, można również pojechać na najwyższy punkt w mieście, czyli górę Mtacminda.

• Łaźnie siarkowe z najbardziej znaną łaźnią Orbeliani z XIX w., która zdobiona jest biało-błękitną mozaiką w stylu perskim a nazwana została na cześć szlacheckiego gruzińskiego rodu Orbelianich.
• Stare Miasto z majestatyczną i subtelną zarazem architekturą z nutami orientu.
  

  

To, oczywiście absolutne minimum, jeśli chodzi o zabytki.

Podążaj za Tamadą

Jak wycieczki do Gruzji to tylko z Tamadą! Zapytany o jeden smaczek takiej szybkiej przebieżki po Tbilisi, Ciemnołoński zaleca podejście do zbiegu ulic Bambis Rigi i Shardeni, gdzie stoi posąg mężczyzny trzymającego róg z winem. To kultowa postać dla gruzińskiej tradycji biesiady zwanej suprą, czyli Tamada. Teraz już wiecie, skąd nazwa biura podróży Tamada Tour.

Ciemnołoński wskazuje też na jeden futurystyczny element architektury miasta, który warto zaobaczyć - pieszy most Pokoju przerzucony przez rzekę Mtkwari, który został oddany do użytku w 2010 r. Zaprojektowany przez włoskiego architekta, został przez mieszkańców miasta przezwany... podpaską.

Stolica kusi licznymi teatrami, rzeźbami, pomnikami i ciekawymi tablicami na domach, informującymi o słynnych oratorach. Tylko na tbiliskiej starówce mogą w pełnej multikulturowości istnieć obok siebie cerkwie gruzińskie i ormiańskie (w niedzielne poranki z ormiańskiej cerkwi dobiegają przepiękne śpiewy), meczet współdzielony przez sunnitów i szyitów, synagoga z 1904 r., ruiny karawanseraju, czyli hotelu dla karawaniarzy, a także tańczące fontanny, modne restauracje, kluby nocne dla młodzieży, kasyno i bary ze striptizem. Ale żeby to wszystko zobaczyć, żeby dać się pochłonąć miastu trzeba o wiele więcej czasu...