Polak za granicą.

W czym może pomóc nasza własna przezorność?
Aby podczas planowanej podróży zapewnić sobie bezpieczeństwo i w razie potrzeby uzyskać szybką pomoc, Ministerstwo Spraw Zagranicznych zaleca polskim turystom:

Przed wyjazdem z Polski:

• sprawdzić ważność paszportu oraz upewnić się co do konieczności posiadania innych dokumentów wymaganych przepisami kraju pobytu;
• zebrać informacje dotyczące kraju podróży, uaktualnić swą wiedzę przez odwiedzenie strony internetowej www.msz.gov.pl oraz zaopatrzyć się w informatory renomowanych wydawnictw turystycznych czy biur podróży;
• wykupić w rzetelnym towarzystwie ubezpieczeniowym odpowiednie ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia;
• w przypadku wyjazdów do państw członkowskich Unii Europejskiej – uzyskać w najbliższym oddziale Narodowego Funduszu Zdrowia bezpłatną Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego, uprawniającą do podstawowego leczenia na terytorium UE. Trzeba jednak pamiętać, że EKUZ nie pokrywa kosztów transportu chorego czy zmarłego do kraju ani też większości badań specjalistycznych, należy zatem sprawdzić zasady leczenia na stronie internetowej www.nfz.gov.pl, a w razie dłuższych podróży rozważyć dodatkowe ubezpieczenie prywatne; zaopatrzyć się w kartę kredytową oraz zabrać ze sobą rezerwową sumę pieniędzy pozwalającą na powrót do Polski w każdych okolicznościach;
• sprawdzić i zabrać ze sobą numery telefonów Poland direct z kraju docelowego oraz dane najbliższej miejsca zamieszkania firmy świadczącej usługi szybkiego transferu pieniędzy za granicę;
• pozostawić rodzinie lub zaufanej osobie plan podróży i – jeżeli jest to możliwe – adres lub numer telefonu, pod którym turysta będzie osiągalny; do rozważenia pozostaje zabranie ze sobą telefonu komórkowego z aktywnym roamingiem;
• podać organizatorowi wyjazdu dane osób, które należy powiadomić w przypadku zaistnienia problemów podczas pobytu za granicą;
• zaopatrzyć się w adresy i numery telefonów polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych, a gdy ich brak – w dane teleadresowe przedstawicielstw państw UE;
• zabrać ze sobą słownik lub rozmówki – jeśli nie zna się języka obcego w stopniu komunikatywnym;

W trakcie podróży:

• utrzymywać regularny kontakt z rodziną w Polsce, szczególnie podczas dłuższych pobytów poza krajem;
• korzystać z hoteli cieszących się dobrą opinią;
• nocować w namiotach i samochodach tylko w miejscach do tego wyznaczonych i chronionych;
• deponować w hotelu cenne przedmioty, bilety, środki płatnicze i dokumenty (zwłaszcza paszport i dowód osobisty);
• mieć kilka rodzajów środków płatniczych (gotówka, czeki podróżne, karty kredytowe itp.) i przechowywać je w różnych miejscach;
• przestrzegać zasad higieny i spożywać wyłącznie sprawdzone produkty;
• unikać ekstrawaganckiego i prowokującego ubioru oraz takiegoż zachowania;
• podczas wypraw uwzględniać warunki klimatyczne oraz własne możliwości kondycyjne i zdrowotne;
• unikać przygodnych znajomości, nie korzystać z autostopu ani z usług osób postronnych (szczególnie dotyczących zakwaterowania), a także wystrzegać się ofert uzyskania łatwego zarobku;
• unikać miejsc zatłoczonych i zachować ostrożność w miejscach publicznych;
• unikać przebywania w nieznanych miejscach po zmroku;
• zachować wzmożoną ostrożność podczas prowadzenia pojazdów – w nieznanych warunkach na drodze nietrudno o kolizję, której spowodowanie przysporzyć może wielu kłopotów, a w szczególnych sytuacjach doprowadzić nawet do zagrożenia bezpieczeństwa osobistego;
• unikać podróżowania nocą, zwłaszcza bocznymi drogami; zatrzymywać się wyłącznie w miejscach wyznaczonych i chronionych;
• w miarę możliwości odbywać podróże w większej grupie osób;
• unikać wypraw w tereny nieznane lub niebezpieczne;
• nie stawiać oporu w razie napadu z użyciem broni;
• w przypadku aresztowania lub zatrzymania domagać się kontaktu z polskim konsulem.

Podczas podróży zagranicznych należy przestrzegać praw i zwyczajów kraju pobytu, pamiętając przy tym, że gospodarze mają prawo wymagać stosownego zachowania od turystów odwiedzających ich kraj.

Szczególnie przestrzegamy przed posiadaniem, przewożeniem i dystrybuowaniem środków odurzających. W wielu krajach czyn ten zagrożony jest sankcją wieloletniego pozbawienia wolności lub karą śmierci. Pamiętajmy też o tym, że warunki w tamtejszych więzieniach daleko odbiegają nie tylko od naszych standardów, ale i wyobrażeń.

W czym mogą pomóc polskie i europejskie służby konsularne?
W przypadku utraty paszportu lub innych dokumentów podróży konsul może, po uprzednim potwierdzeniu tożsamości, wydać paszport tymczasowy na powrót do kraju.

W razie utraty pieniędzy konsul może:

• pośredniczyć w nawiązaniu kontaktu z krewnymi lub znajomymi w Polsce;
• w uzasadnionych przypadkach, jeżeli nie ma innych możliwości przekazania pieniędzy, wypłacić wnioskującemu kwotę, jaka zostanie wpłacona przez krewnych lub znajomych na konto Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Warszawie;
• w szczególnie uzasadnionych przypadkach udzielić pomocy finansowej niezbędnej na powrót do Polski najtańszym środkiem transportu, o ile turysta zobowiąże się do zwrotu pożyczki po powrocie.

Należy pamiętać, że przekazywanie środków pieniężnych przez polskie przedstawicielstwa dyplomatyczno-konsularne ograniczone jest do wyjątkowych sytuacji. Do zdecydowanej większości państw można przesłać pieniądze z Polski drogą bankową. Ponadto w kraju działają firmy świadczące płatne usługi transferu pieniędzy za granicę, które niemalże natychmiast po potwierdzeniu operacji wypłacają turyście za granicą równowartość kwoty wpłaconej w Polsce.

W przypadku zatrzymania, aresztowania lub pozbawienia wolności turysta ma prawo wnioskować o kontakt z konsulem. Konsul zadba o to, aby obywatel RP nie był traktowany gorzej niż obywatel państwa, w którym przebywa.

Na wniosek zatrzymanego konsul może:

• powiadomić rodzinę o aresztowaniu;
• uzyskać od władz miejscowych i przekazać zainteresowanemu informację o powodach zatrzymania, przewidywanej w ustawodawstwie sankcji karnej za popełnienie zarzucanego czynu, czasie trwania procedury sądowej oraz ewentualnej możliwości zwolnienia, a także dostarczyć aresztowanemu listę adwokatów (wyboru pełnomocnika musi dokonać sam zainteresowany);
• utrzymywać kontakt z zatrzymanym.

W przypadku śmierci obywatela polskiego za granicą konsul, za pośrednictwem Urzędu Wojewódzkiego właściwego dla miejsca zamieszkania zmarłego powiadamia krewnych w kraju oraz służy pomocą w załatwieniu wszelkich formalności na miejscu. W przypadku sprowadzania ciała do kraju koszty z tym związane ponosi ubezpieczyciel, natomiast w przypadku braku odpowiedniego ubezpieczenia pokrywa je wyłącznie rodzina.