26 IV 2015 r. (niedziela)
  Mój wylot z Warszawy miał nastąpić wg planu o 14:35, zbiórkę na lotnisku wyznaczono 2 godziny wcześniej. Na lotnisku na stanowisku Rainbow Tours tym razem nie było do odebrania żadnych dokumentów podróży, bo odprawa była bezbiletowa. Przeszedłem stosowne procedury związane z odprawą i oczekiwałem na wylot. Ostatecznie samolot oderwał się od ziemi o 14:55. Lot był charterowy, lecieliśmy samolotem Boeing 737-800 (z układem siedzeń 3+3) należącym do charterowych czeskich linii lotniczych Travel Service. Catering na pokładzie był dodatkowo płatny. O 17:48 czasu polskiego (czyli 18:48 czasu miejscowego) wylądowaliśmy na lotnisku w Larnace. Tam spotkaliśmy naszą pilotkę – Magdalenę Wypych i następnie ruszyliśmy autokarem w dalszą drogę. Po 20-stej dojechaliśmy do hotelu Crown Resorts Henipa, gdzie zostaliśmy zakwaterowani. Tego dnia pilotka zebrała jeszcze pieniądze (85 EUR na osobę) na bilety wstępu, przewodników, napiwki itd.

27 IV 2015 r. (poniedziałek)
   Po śniadaniu w hotelu i wykwaterowaniu ok. 8:30 wyruszyliśmy autokarem w dalszą drogę. Dołączyła do nas miejscowa przewodniczka – pani Ewa, która towarzyszyła nam podczas zwiedzania Cypru w jego południowej części. Najpierw pojechaliśmy do XI-wiecznego bizantyjskiego kościoła Angeloktisti (dosł. „wybudowany przez anioły”), który następie zwiedziliśmy. Zbudowano go nad ruinami wczesnochrześcijańskiej bazyliki. Zachowała się z niej absyda z jednym z najwspanialszych przykładów sztuki bizantyjskiej okresu Justyniańskiego – VI-wieczną mozaiką Najświętszej Marii Panny z Dzieciątkiem, przedstawionej w otoczeniu dwóch Archaniołów Michała i Gabriela. Następnie powróciliśmy do Larnaki (trzeciego co do wielkości miasta Cypru), gdzie najpierw podjechaliśmy do placu z fontanną, przy którym stoi pomnik najsłynniejszego mieszkańca tego miasta - Zenona z Kition (założyciela szkoły stoików, żyjącego na przełomie IV i III w. p.n.e.). Stamtąd pieszo udaliśmy się do Muzeum Pieridesa, które następnie zwiedziliśmy. To muzeum archeologiczne zostało założone w 1974 r. przez Demetriosa Pieridesa w jego XIX-wiecznym domu rodzinnym. Znajdują się w nim zbiory (liczące łącznie ok. 3600 obiektów) datowane na okres od  4000 r. p.n.e. do XV w. n.e. (czyli od neolitu do średniowiecza). Mogliśmy tam obejrzeć m.in. starożytną ceramikę zdobioną różnymi motywami, znaleziska — głównie dzbany i wazy — z Marion, a także jedną z cenniejszych europejskich kolekcji rzymskiego szkła i biżuterii. Do najstarszych eksponatów należą fetysze z okresu chalkolitu (ok. 3000 r. p.n.e.) oraz pochodzący z tego samego czasu Szalony Człowiek z Souskiou. Po powrocie do autokaru przejechaliśmy w okolice prawosławnego kościoła św. Łazarza, który następnie zwiedziliśmy. Wg Tradycji ten kamienny kościół został wybudowany w IX w. na miejscu spoczynku św. Łazarza – przyjaciela Jezusa i wieloletniego biskupa Kition (czyli dzisiejszej Larnaki). Wyróżnia się on ładną łacińską dzwonnicą wyremontowaną w XVII w. Wnętrze jest dość surowe, trzy małe kopuły wspierają się na czterech rozciętych filarach połączonych wąskimi łukami wyprowadzonymi z korynckich kapiteli. Pięknie rzeźbione retabulum oraz rokokowa ambona mają ok. 300 lat. Pod ołtarzem widać kryptę, która ponoć niegdyś kryła szczątki św. Łazarza. Po zwiedzeniu kościoła mieliśmy jeszcze godzinę czasu wolnego, który wykorzystałem m.in. na spacer nadmorską promenadą Drzew Palmowych. Z zewnątrz widziałem także XVII-wieczny zamek i stojący opodal meczet Buyuk Camii. W dalszej drodze jechaliśmy wzdłuż brzegów Słonego Jeziora. Zatrzymaliśmy się przy stojącym tam XIX-wiecznym meczecie Hala Sultan Tekke, który następnie zwiedziliśmy (wnętrze oczywiście boso). Budowlę tę wzniesiono w miejscu, gdzie znajdował się grób Umm Haram, uważanej za krewną (ciotkę ze strony ojca) Mahometa – stąd wyjątkowe znaczenie tego miejsca dla muzułmanów. Każdego roku przybywają tam tysiące pielgrzymów. Hala Sultan Tekke jest kompleksem, na który składa się meczet, minaret, mauzoleum i parcele mieszkalne. Otacza go gaj złożony z drzew oliwnych, cyprysów i palm daktylowych. Po zwiedzeniu kompleksu i przejechaniu pewnej odległości zatrzymaliśmy się jeszcze na krótko nad jeziorem na zrobienie zdjęć z meczetem w tle. Następnie udaliśmy się do Chirokitia (gr. Choirokoitia), gdzie zwiedziliśmy stanowisko archeologiczne. Miejsce to wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Zachowały się tam pozostałości osady neolitycznej z VI tysiąclecia p.n.e. Wykopaliska odsłoniły na razie jedynie najstarszy fragment osady. Widoczne są pozostałości brukowanych ulic, murów obronnych i domostw tolosowych (przypominających ule) wzniesionych z kamieni rzecznych łączonych gliną. Dachy w kształcie niskich stożków formowane były z chrustu i gliny. W środku dachu był otwór, przez który wydobywał się dym z paleniska w centrum budynku. Czasami obok głównego tolosu znajdowały się pomieszczenia dodatkowe takie jak kuchnia czy warsztat. Po zwiedzeniu wykopalisk pojechaliśmy następnie do Limassol (drugiego co do wielkości miasta Cypru), gdzie dostaliśmy trochę czasu wolnego. W jego ramach obejrzałem (tylko z zewnątrz) m.in. miejscowy średniowieczny zamek przebudowany w XIV w.  i dwie ładne, prawosławne świątynie - katedrę Ayia Napa i cerkiew Panagias Catholikis. Pospacerowałem też trochę nadmorską promenadą wysadzaną palmami. Dalej udaliśmy się już do Paphos (czwartego co wielkości miasta Cypru), zlokalizowanego na zachodnim, klifowym wybrzeżu Cypru. Po 17-stej dotarliśmy do hotelu „Kissos”, w którym się następnie zakwaterowaliśmy. Przez resztę dnia mieliśmy czas wolny, wykorzystałem go m.in. na kąpiel w basenie i spacer po okolicy (m.in. wzdłuż morskiego wybrzeża).