Napisz jaki to hotel w seki

27 VIII 2015 r. (czwartek)

Po śniadaniu w hotelu i wykwaterowaniu ok. 9-tej ruszyliśmy autokarem w dalszą drogę. Po drodze mieliśmy postój „toaletowy” (była podczas niego także możliwość obejrzenia straganów z różnymi owocami i innymi produktami. O 11:25 zatrzymaliśmy się przy stacji benzynowej, tam wysiedliśmy z autokaru i przesiedliśmy się do marszrutek, którymi następnie ruszyliśmy w kierunku górskiej wioski Lachicz. Po drodze zatrzymaliśmy się jeszcze przy wiszącym moście (wejście na niego kosztowało 0,5 manata), rozpiętym pomiędzy ścianami wąwozu nad płynącą w dole rzeką. Potem dojechaliśmy już do malowniczo położonej w górskim wąwozie wioski Lachicz, a tam dostaliśmy czas wolny na jej indywidualną eksplorację. Jest ona znana z charakterystycznej, doskonale zachowanej zabudowy z drewna i kamienia, z brukowanymi uliczkami oraz z warsztatów rękodzielniczych specjalizujących się w wyrobach miedzianych oraz tkaniu dywanów. Można tam zobaczyć jak tradycyjną techniką wyrabiane są miedziane tace, talerze, dzbany i czary. Po czasie wolnym wróciliśmy marszrutkami do autokaru, którym ruszyliśmy w  dalszą  drogę. Ok. 14:30 zatrzymaliśmy się przy pięknym Meczecie Piątkowym (Dżuma) w mieście Szemacha. Pierwotnie zbudowano go w latach 743-44, ale nie przetrwał trzęsień ziemi. Obecna wersja powstała w 1902 r. wg projektu polskiego architekta Józefa Płoszko. Zbudowano go na planie prostokąta o 46 m długości i 28 m szerokości. Sala modlitw jest podzielona na trzy osobne części na planie kwadratu. Każda ma swój własny mihrab. Po zwiedzeniu meczetu ruszyliśmy dalej. O 17:05 dotarliśmy do kompleksu Aqua Park na półwyspie Aszperońskim, gdzie zostaliśmy zakwaterowani. W położonym nad samym morzem (pokój też miałem z widokiem na morze) kompleksie był też duży aquapark, w którym się zrelaksowałem po  trudach podróży. O 20:00 mieliśmy w hotelu kolację. Po niej, dzięki uprzejmości kierowcy, wybraliśmy się (o 21-szej) jeszcze autokarem na wycieczkę „Baku by night”. Po drodze widzieliśmy pięknie oświetlone budynki, ogrodzenia, a nawet … trawę. Imponował tez jakość dróg dojazdowych do miasta (bywało nawet 6 pasów w jedną stronę). Zatrzymaliśmy się pod słynnymi „Wieżami Ognia”. Są to trzy bliźniacze wieżowce reklamowane jako pierwsze w świecie budynki w kształcie płomieni. Postawione zostały w latach 2007-12 za 350 mln dolarów. Mają wysokość 190, 160 i 140 m, dzięki czemu widać je z wielu punktów miasta (m.in. z bulwaru nadmorskiego). Mieszczą  biura i apartamenty. Najbardziej efektownie „Wieże Ognia” prezentują się właśnie po zmroku, kiedy rozjaśnia je ponad 10 tys. diod ledowych, zmieniając kolory i wyświetlane obrazy (jest wśród nich m.in. flaga Azerbejdżanu). Mieliśmy okazję podziwiać ten oszałamiający świetlny pokaz. W pobliżu wież widzieliśmy też m.in. meczet Sehitlik z 1996 r. Jest to klasyczny przykład architektury osmańskiej, z dużą kopułą i dwoma minaretami. Następnie spacerowaliśmy tzw. Drogą Męczenników. Jest to zadbany park, stanowiący zarazem cmentarz i miejsce pamięci narodowej. Spoczywają tam ofiary m.in. I wojny światowej, rządów bolszewickich, Czarnego Stycznia 1990 r., kiedy miasto najechała Armia Czerwona  oraz wojny z Armenią o Górski Karabach. Na tarasie na końcu alei stoi potężny monument, po d którym płonie wieczny ogień. Jest to zarazem wspaniały punkt widokowy, z którego mogliśmy podziwiać widoki na wybrzeże i pięknie oświetlone miasto. Z tarasu zeszliśmy długimi schodami na dół. Tam podjechał po nas autokar, który zabrał nas z powrotem do hotelu (dotarliśmy do niego o 23:15).