3 IX 2015 r. (czwartek)

  Po śniadaniu w hotelu i wykwaterowaniu ok. 8-smej ruszyliśmy w dalszą drogę. Po ok. godzinie jazdy dotarliśmy do słynnego uzdrowiska Bordżomi, położonego pośród pięknych, alpejskich krajobrazów, w głębokim, zielonym wąwozie (ponad 800 m n.p.m.) nad rzeką Kurą. Na miejscu wspólnie dotarliśmy do Parku Wód Mineralnych, gdzie mogliśmy spróbować tamtejszej słynnej wody mineralnej. Potem dostaliśmy ok. godziny czasu wolnego, który wykorzystałem głównie na spacer po parku. Widziałem w nim m.in. ładny wodospad i i stojącą przy nim potężną rzeźbę przedstawiającą Prometeusza. Potem ruszyliśmy dalej. Po drodze zatrzymaliśmy się na krótko w miejscowości Sumari, gdzie można było nabyć pieczone tam chlebki nazuki. Kolejny krótki postój mieliśmy w miejscowości Ubisa, gdzie zwiedziliśmy monastyr św. Jerzego.  Kompleks składa się z kościoła św. Jerzego z IX w. (z pięknymi XIV-wiecznymi freskami we wnętrzu), dwukondygnacyjnej wieży z 1141 r., czterokondygnacyjnej dzwonnicy i fragmentów muru obronnego z XII w. Po zwiedzeniu kompleksu ruszyliśmy dalej, po drodze był jeszcze postój „toaletowy” przy jakiejś restauracji i ok. 14-stej dojechaliśmy do placu Dawida Agmaszenebelego w mieście Kutaisi. Kutaisi zamieszkałe od 4000 lat, było stolicą antycznego królestwa Kolchidy. Według znanego mitu tu właśnie przybyli Argonauci w poszukiwaniu złotego runa. Dziś jest to drugie pod względem wielkości miasto Gruzji. Położone jest ono nad rzeką Rioni. Różnica poziomów między poszczególnymi dzielnicami sięga 175 m. W centralnej części placu, przy którym się zatrzymaliśmy stoi fontanna ze złoconymi figurami zwierząt nawiązującymi do dawnej Kolchidy. Wśród gmachów otaczających plac wyróżnia się budynek teatru. Po opuszczeniu autokaru i obejrzeniu placu wraz z jego otoczeniem, przesiedliśmy się do marsz rutek, którymi wjechaliśmy na wzgórze, na którym stoi monastyr Gelati (wpisany na listę UNESCO). Następnie go zwiedziliśmy. Klasztor ten ufundował król Dawid IV Budowniczy. Wznoszenie najważniejszej jego świątyni ukończono w 1106 r. W 1510 r. kompleks został spalony przez Turków, ale odbudowano go jeszcze w tym samym stuleciu. Monastyr rozciąga się pośród zieleni w pięknej okolicy. W jego skład wchodzą trzy kościoły o podobnych formach architektonicznych, ze zwartymi sylwetkami i wysokimi kopułami. Największa i najwcześniejsza jest katedra Matki Boskiej. Zachowały się w niej piękne freski z okresu od XII do XVIII w. Na ścianach można zobaczyć m.in. podobizny dawnych gruzińskich władców. Wnętrze kopuły zdobi wyobrażenie Chrystusa Pantokratora. W absydzie widać XII-wieczną mozaikę przedstawiającą Madonnę z Dzieciątkiem oraz archaniołów Michała i Gabriela po obu stronach. Dwie pozostałe świątynie wzniesiono w XIII w. Pierwsza z nich to kościół św. Jerzego. Wyróżnia się dobudówką z trójarkadowym wejściem. We wnętrzu zachowały się fragmenty oryginalnych malowideł ściennych. Po drugiej stronie katedry stoi kościół św. Mikołaja. Ma on nietypową konstrukcję. Malutka świątynia stoi na wysokiej czworobocznej „podmurówce” z łukowatym przejściem między katedrą a usytuowanym po drugiej stronie budynkiem Akademii. Do wnętrza wiodą kamienne schody. Budynek Akademii jest przysadzisty, ma współczesne zadaszenie oraz arkadowy przedsionek. To właśnie tam kwitło życie intelektualne średniowiecznej Gruzji. Po zwiedzeniu kompleksu Gelati marszrutkami zjechaliśmy pod miejscową synagogę, gdzie ponownie wsiedliśmy do naszego autokaru i ruszyliśmy w dalszą drogę. Podczas niej mieliśmy jeden krótki postój „toaletowy”. O 18:30 dotarliśmy ponownie do hotelu Grand Rixoss Palace, gdzie zostaliśmy zakwaterowani. Tam też mieliśmy kolację. Tego wieczoru skorzystałem też z możliwości przedłużenia (do 18:00) doby hotelowej w ostatnim dniu pobytu w Batumi (kosztowało to 50 lari). Wieczorem wybrałem się jeszcze na nadmorski bulwar, aby obejrzeć pokaz Tańczących Fontann (zainstalowanych w roku 2009 na jeziorze Ardagani). To jedna z głównych atrakcji Batumi, dynamiczne widowisko łączące wodę, światło, muzykę i laserowe efekty. Fascynujący pokaz oglądałem przez ok. godzinę, a trwał jeszcze dłużej. Po powrocie do hotelu pojawił się problem ze światłem w moim pokoju hotelowym, w pewnym momencie się wyłączyło i nie chciało z powrotem włączyć. Znowu trzeba było wzywać obsługę hotelową, której uporanie się z problemem zajęło trochę czasu.