Nie jesteś zalogowany.
4 IX 2015 r. (piątek)
Z uwagi na zmianę programu wycieczki ten dzień mieliśmy cały wolny. Po śniadaniu w hotelu ok. 10-tej pojechałem taksówką pod miejscowy kościół katolicki pw. Ducha Świętego i od niego zacząłem kilkugodzinny spacer po Batumi. Kościół został konsekrowany w roku 2000, wyróżnia się nowoczesną architekturą. Naprzeciwko niego stoi efektowny budynek … kasyna Po zwiedzeniu kościoła udałem się do stacji kolejki linowej, ale okazało się, że jest ona czynna od 11:00. Poszedłem więc najpierw ponownie do Parku Cudów i pospacerowałem nadmorskim bulwarem. Potem wróciłem do stacji kolejki, którą tym razem udało mi się przejechać (przejazd w obie strony kosztował 5 lari). Widoki były ciekawe zarówno z wagonika kolejki, jak i z górnej stacji kolejki, gdzie można było wysiąść, aby na spokojnie popodziwiać panoramę miasta. Po zjechaniu na dół ruszyłem na Stare Miasto. Wkrótce dotarłem do meczetu Orta (ponieważ był to piątek i było wielu muzułmanów przybyłych na modły, meczet obejrzałem tylko z zewnątrz) zbudowanego w 1866 r. Budowla ma prostą bryłę i strzelisty minaret w stylu ormiańskim. Następnie dotarłem do obecnie prawosławnej (pierwotnie katolickiej) katedry pw. Narodzenia NMP. Wzniesiono ją w 1898 r. w stylu neogotyckim z dwoma strzelistymi wieżami. Zwiedziłem również wnętrze katedry. Potem minąłem m.in. ładny budynek Batumi Art Teaching University i doszedłem do Piazza. To jeden z symboli miasta, należący bez wątpienia do najpiękniejszych placów Gruzji. Rozciąga się na 5700 metrach kwadratowych, wyróżniają go piękne zdobienia, wspaniałe mozaiki i witraże, a niektórzy znajdują nawet podobieństwa do placu św. Marka w Wenecji. Na placu, oprócz spotkań towarzyskich mieszkańców miasta i sesji fotograficznych nowożeńców, regularnie odbywają się imprezy kulturalne i koncerty. Występowali tu m.in.: Placido Domingo, Chris Botti, Sting, Macy Grey, Michel Legrand. Cały kompleks zaprojektował Waża Orbeladze, a większość zdobień wykonała estońska artystka Dolores. Prace ukończono w 2010 r. Umieszczony na wieży zegar co 3 godz. wygrywa hymn Gruzji. Opuściwszy Piazza wstąpiłem do pobliskiej cerkwi św. Mikołaja (akurat trwały tam przygotowania do chrztu) wybudowanej w 1865 r. Ta świątynia z pasiastym korpusem przypomina nieco budowle sakralne na Półwyspie Bałkańskim. Następnie przeszedłem do ormiańskiego kościoła św. Grzegorza (tam z kolei akurat trwały przygotowania do ślubu). Ta niewielka zgrabna budowla została wzniesiona w 1885 r. Dzwonnicę i kopułę wieńczą pozłacane hełmy, a przed budynkiem stoi typowy dla architektury ormiańskiej pięknie zdobiony kamienny krzyż (chaczkar). W dalszej części spaceru minąłem m.in. znane mi już miejsca: Plac Teatralny i Plac Europy. Następnie dotarłem do Parku 6 Maja. Jest to jeden z najstarszych publicznych parków w Gruzji (powstał w 1885 r.). Na jego terenie mieści się jeziorko Nurigeli, delfinarium, akwarium, kącik zoologiczny i place zabaw. Potem szedłem już wzdłuż nadmorskiego bulwaru. Przed 16-stą wróciłem do hotelu, gdzie zażywałem zasłużonego relaksu przy basenie. Wieczorem zjadłem w hotelu kolację.