Hehe, stek z kangura, jak dobrze zrobiony, jest pyszny. W ogóle kangurze mięso jest smaczne i zdrowe. Jest bardzo ciemne i przypomina nieco wołowinę ale nie jest twarde. Można kongurzynę kupić u nas w supermarketach. Przyrządzałem z niej i steki, i gulasz i stew (gulasz z warzywami), zrazy zawijane a nawet mielone kotlety. Mój syn jest mistrzem grillowania (BBQ - grillowanie to dla niektórych Aussie hobby i prawie sens życia 😃 - chociaż, gwoli ścisłości mój syn to Polak pełną gębą a grilluje tylko od czasu do czasu ) i robi pyszne kangurze steki i szaszłyki, podobnie zresztą jak z emu i z krokodyla.

Ja wiem, że jak się patrzy na piękne kangurze mordki to jest ich żal, ale kangurzyna pochodzi z czerwonych/rudych kangurów, które w głębi Południowej Australii są prawdziwą plagą dla farmerów i są odstrzeliwane planowo wyłącznie przez licencjonowanych myśliwych. No cóż, życie 🤨

Ostatnio edytowany przez kangur (2020-12-11 02:04:58)

  zarzekałem się, że wigilia bez eksperymentów, ale ...
Wieczerzę przygotowuje żona, a ponieważ spędzaliśmy ją razem z dziećmi zrobiłem wschodnią kutię i to w wersji pierwotnej czyli z gotowanej pszenicy. Wszystkim smakowała, oczywiście śląskie makówki też były. Obie potrawy to słodkie desery - makówki słodzi się raczej cukrem, a miód to dodatek, przy kutii cała słodycz pochodzi od miodu. Zdobyłem przy okazji doświadczenie, że z biegiem czasu pszenica w kutii wysycha i twardnieje.
Na sylwestra przygotowałem śledź w galarecie - bardzo pracochłonną potrawę, gdyż śledź po ugotowaniu musi być całkowicie pozbawiony ości.
Nie wiem czy lubicie i gotujecie gulasz z ryby? Podam Wam mój wypróbowany przepis.
ok. 1kg filetu z morskiej ryby, 2 duże cebule, 1,5 łyżki margaryny i przyprawy. Ćwiartkę cebuli kroję w kostkę, pozostałą w ćwierć lub półplastry
na miskę kładę pokrojony na ok. 7cm kawałki zamrożony filet; każdą warstwę solę, pieprzę, skrapiam octem, do tego cebula w ćwierćplastry ziele angielskie i liść laurowy i tak się to rozmraża - musi postać ok. 1godz.
W rondlu rozgrzewam margarynę, dodaję cebulę pokrojoną w kostkę, 3 ziarenka ziela, kawałek liścia i mieszając smażę cebulę, aż zacznie leciutko zmieniać kolor, dosypuję 2 łyżki mąki i ciągle mieszając robię zasmażkę po czym wlewam zawartość miski (ryba z cebulą i przyprawami), lekko zamieszam i duszę do miękkości.

a gdzie przepis??
no dobrze, w internecie 
W zasadzie jeżdżę tylko na objazdówki, więc różnie wygląda z próbowaniem lokalnego jedzenia. Prawie z każdej wycieczki żona przywozi lokalne przyprawy z którymi później eksperymentuje. 
A i gotowanie niektórych zagranicznych specjalności nie jest proste - trza mieć warunki.
Np. marokański tadżin - potrawa przygotowywana w specjalnym naczyniu o tej samej nazwie, ale ...
warzywa z mięsem dusi się w naczyniu na węglu drzewnym i trza mieć do tego warunki.
Z tego co wiem Piea ma naczynie i pewnie tadżin przyrządza; chociaż czy jej starcza cierpliwości na tak długie duszenie??

No, nie do końca mogę się zgodzić, że przepisy dostępne są w internecie    tak są, ale na każdą potrawę można znaleźć co najmniej 10 i to czasem mocno różniących się od siebie. Więc może jednak jakiś zarys podawać, lub jakieś swoje triki czy sposób przyprawiania. 
Na objazdówkach nie ma zazwyczaj czasu na próbowanie smaków w jakiś lokalnych garkuchniach i jada się raczej w hotelowych restauracjach, chociaż i tu potrawy nie zawsze są stricte europejskie. W Indiach i w Meksyku przyprawia się  znacznie bardziej pikantnie niż u nas. Trudno też zdobyć na wycieczce oryginalny przepis, tym bardziej kiedy posługujemy się jedynie językiem polskim. 
Do dziś pamiętam pikantne warzywne pikle (bodaj w Egipcie), które były w smaku bardziej słone niż kwaśne i bardzo ostre. zażerałem się nimi wtedy bez opamiętania, lecz przygotować podobnych w smaku nie jestem w stanie.
Z ostatniej wycieczki do Etiopii żona przywiozła ceramiczny dzbanek, w którym tam przygotowuje się (też na węglu drzewnym) oryginalną kawę. Nie było jakoś okazji, aby to na grillu wypróbować; więc może w tym roku. Pomimo, iż kawoszem nie jestem muszę stwierdzić, że przygotowywana i pita na ulicy była pyszna.

nigdy nie mów nigdy
A wycieczka Wielka Konkwista z Rainbow ma doskonały program i godna jest polecenia. Przecież wirusy też muszą być kiedyś zwalczone.
A póki co klimaty czarnomorskie. W Rumunii i Bułgarii powodzenie miała faszerowana papryka, więc po powrocie postanowiłem ugotować. Pogrzebałem w internecie i ... wyszła rewelacja; lepsza niż nad Morzem Czarnym. Jednym z powodów niewątpliwie jest, że przygotowana bezpośrednio przed jedzeniem, ale i odgrzana jest pyszna.
Cóż, kucharz włożył w gotowanie całe swe serce i praktyczne wiadomości.   
Relacji z tradycyjnego wyjazdu sylwestrowego nie będzie, bo się nie odbył podam więc przepis z którego korzystam.
6 czerwonych papryk, 0,5kg mielonego mięsa, cebula, 3 ząbki czosnku, woreczek ugotowanej kaszy gryczanej, natka pietruszki i przyprawy + olej
Na oleju zeszklić pokrojoną w kostkę cebulę, dodać mielone mięso z przeciśniętym przez praskę czosnkiem i delikatnie przesmażyć, tak aby miejscami mięso zachowało swój różowy kolor. Do ugotowanej kaszy dodać mięso, 2 łyżeczki przecieru pomidorowego, dużo posiekanej natki (co najmniej 1/2 pęczka) + przyprawy - sól, pieprz, łyżeczka słodkiej papryki, trochę ostrej i po wymieszaniu farsz gotowy.
Papryki odkroić wierzch i usunąć gniazda nasienne, a odkrojony wierzch będzie przykrywką każdej papryki.
Do każdej papryki szczypta oregano, potem farsz i szczypta pieprzu ziołowego i przykrywka z ogonkiem. Papryki ustawić na blasze, foremce, na górę każdej kilka kropel oliwy, do foremki ok. pół szklanki wody i piec w piekarniku bez termoobiegu ok. 35min do miękkości w temp. 180 - 190st. Wodą wlewaną do foremki można najpierw przepłukać patelnię, aby nic ze smaku się nie zmarnowało. 
Można też papryki do faszerowania przekroić wzdłuż i na wierzch po wypełnieniu położyć plaster żółtego sera.
Tym co zechcą wypróbować życzę smacznego.

Faszerowana papryka gości na moim stole od lat i w różnych wersjach, zarowno pieczona, jak i duszona. Tylko ja - podobnie jak Kangur - dodaję ryż zamiast kaszy. Jednak z kaszą też muszę kiedyś spróbować, bo generalnie wszystkie kasze lubię, a myślę, że gryczana może nadać daniu wyrazistości.
Nie wiedziałam tylko, że danie to pochodzić może znad Morza Czarnego, chociaż w sumie to sama papryka z tych rejonów do nas przywędrowała.

A odnośnie do papryki, to pamiętam z dzieciństwa, jak to warzywo po raz pierwszy pojawiło się w Polsce. Strąki papryki były wtedy mniejsze, nie takie dorodne jak teraz i nie takie soczyste. Ich charakterystyczny zapach, który teraz tak lubimy, wtedy większość z nas uznawała za nieprzyjemny. Paru lat było trzeba, aby papryka się u nas przyjęła na dobre. Podobne odczucia miałam, kiedy po raz pierwszy spróbowałam oliwek. Wydawały mi się obrzydliwe, a teraz - przysmak 😋

Zrobilem w sobote faszerowane papryki z kasza gryczana. Wyszly rewelacyjnie. Kasze uzylem nieprazona bo tylko taka u nas mozna dostac (po prazona trzeba by jechac do specjalnego sklepu po drugiej stronie Adelajdy). Palce lizac. Dzieki za pomysl

Ostatnio edytowany przez kangur (2021-01-18 13:49:20)

Skoro w komentowaniu zdjęć bierze udział ledwie kilka osób, to nie spodziewajmy się, że wszyscy lubią pichcić.
a efekty już są - ja przygotowałem kutię, kangur wypróbował inne nadzienie papryki, w niedalekiej przyszłości przygotuję babkę ziemniaczaną, a teraz .... ze zdumienia przecieram oczy ...
Tortilla kojarzy mi się wyłącznie z plackiem kukurydzianym i Meksykiem, no Latynosami. A tu proszę Hiszpania i zupełnie coś innego.    Trza mieć niezłą wprawę i sporo szczęścia, żeby przy przewracaniu paluchów nie poparzyć. 
W Meksyku tortille jada się z niezliczoną ilością dodatków, najczęściej smażonych mięsnych mas. Ale wspomnę meksykańskiego kurczaka w sosie czekoladowym, który bardzo mi smakował. Żona przywiozła więc original czekoladę do sosu i czasem gotowała. Gotowany kurczak polany sosem i podany z zieleniną, palce lizać. Oczywiście czekolada bez cukru, za to z dużą ilością ostrych przypraw. Przepisu podać nie potrafię, bo miałem podstawę sosu już gotową.  Kiedyś podam jeszcze przepisy na śląskie regionalności, a moje ulubione dania.