Bydło jest wszędzie. Ja się wybieram. Jadę motocyklem. Jak będzie jakaś grupa motocyklistów to przyłączę się. Jak nie to jadę sam.

Szczerze to fora internetowe typu onet czy gazeta sa pelne dzieciarni (kiedys zwanej dziecmi neostrady) ktora nie zna taktu ani nie umie sie powstrzymac przed dodawaniem komentarzy bezsensownych czy obrazliwych.

Co do samej "wycieczki" na beatyfikacje to przyznam sie szczerze ze ja (mimo iz ochrzczony) podchodze do tematu wiary bardzo z dystansem i raczej sie z kosiciolem rzymsko-katolickim nie identyfikuje. Nie chce urazic niczyich uczuc i rozumiem ze dla niektorych to wazne wydarzenie, natomiast osobiscie sie nie zamierzam i nie zamierzalem tam wybierac.

Uwazam , ze na wiekszosci forach siedzą tzw ,,dyzurni,,....Oni to podsycaja nienawiśc , pozwalają obrazac i ogolnie sieją ferment....Najłatwiej pluc na tych, co z szacunku dla innych nie chca odpłacac tym samym...Bo to nie chrzescijanskie ,,oko za oko zab za zab,,,...Coz ,ja tez czytam i jestem oburzona skalą zjawiska...
Ciesze sie , ze są jeszcze ludzie o zdrowych kręgosłupach moralnych ....
To , ze opluwa sie NORMALNOSC stało sie niemalze modą...i moim zdaniem, nie jest to sprawka ,,glupiutkich dzieciakow ,, ale ludzi , ktorzy mają w tym  swoj cel........(to nie portal , bym uzasadniała)..Pozdrawiam ser, dagatek:)

Byłam na pogrzebie naszego Papieża. Tu już się usmiechnęłam - bo ta uroczystość zdecydowanie nie miała klimatu pogrzebowego. Jestem dość przeciętnie związana z Kościołem, ale mimo to śpiąc na jednym z watykańskich chodników (dosłownie) między gęsto utkanymi ludźmi o wszelkich możliwych kolorach skór i mówiacych językami których zdecydowanie nie znam - po raz pierwszy w życiu chyba załapałam o co chodzi w idei "wszyscy jesteśmy braćmi" a jeśli nie jesteśmy to tylko dlatego że przez tysiące lat miliony ludzi to schrzaniło. Szkoda kurcze bardzo... Nie chodzi o "wór pokutny i inne gorzkie żale - wszyscy których choć na 1 dzień nie spotkało takie uczucie mają czego mi zazdrościć. Dobra - może się lekko wyzłosliwiam ). Na beatyfikację jadę mając nadzieję na trzy rzeczy: pierwsza choć najmniej ważna- wypływająca z próżnosci - uwielbiam Rzym! Druga ważniejsza - wiem że się z Nim tam spotkam - wiem bo na pogrzebie też już nie żył a tak bardzo BYŁ że nie dało się być ślepym. Jest dla mnie ważny - więc jadę odwiedzić kogoś bliskiego. I trzeci powód - tak bym chciała jeszcze raz zobaczyć że On nie był mój, nasz, polski a należał do tych wszystkich ludzi którzy krzyczeli SANTO SUBBITO a ja byłam po prostu jedną z nich.