Syria - Palmyra - relacja z wakacji

Po 4 godzinach jazdy autokarem z Damaszku na wschód, przez tereny absolutnie pustynne dotarliśmy do Palmyry. W samo południe rozpoczynamy zwiedzanie rozległego (jednego z największych - o powierzchni ok. 50 ha - i najważniejszych na świecie) kompleksu starożytnych wykopalisk, wpisanych na listę dziedzictwa UNESCO.

Warto nadmienić, że od 1959 roku po dziś dzień, prace archeologiczne prowadzą tam polscy specjaliści. Zapoczątkował je prof. Kazimierz Michałowski, a teraz kontynuują jego uczniowie... Człowiek się dowartościowuje, gdy w tylu ważnych miejscach na świecie słyszy o znaczącym wkładzie naukowym naszych rodaków :).

Wejście na teren historycznego miasta prowadzi przez imponującą bramę, której łuk został zrekonstruowany. Wzdłuż głównej ulicy miasta ciągnie się kolumnada, nad którą kiedyś rozpostarty był drewniany dach. Głowice kolumn zdobione były złotem i brązem...

Szlak zwiedzania obejmował:

• łaźnię Zenobii,
• teatr,
• agorę,
• senat,
• tetrapylon (obecnie zrekonstruowany),
• świątynię Baala Shamina,
• dom pogrzebowy (kolumny z ornamentami winorośli); oddzielnie, poza obszarem miasta, znajdują się wieżowe grobowce.

Dla nas zwiedzanie tego całego historycznego obszaru było niezwykle ciekawe, zachwycające, ale - po pierwszej godzinie - stawało się coraz bardziej męczące, z racji bezpośrednio i mocno operującego słońca, bez możliwości wytchnienia w jakimś cieniu... Jakież więc było nasze zdziwienie, gdy obserwowaliśmy licznie przybywające grupki miejscowych (był weekend), którzy rozkładali w tym piachu, w pełnym słońcu swoje kocyki i zaczynali tam piknikować...