Zapadła noc. Czarna, bezksiężycowa.Płyniemy łodzią po rzece. Z tyłu, w oddali znikają ostatnie światełka przystani. Ucichły rozmowy ale wokół rozbrzmiewa rozmowa cykad, niesiona przez wodę rzeki. Czarno, żrenice powoli przywyczajają się do ciemności. Rozróżniam powoli cienie mangrowego lasu.... ale co czai się za granicą mroku? Nie widać rzeki, fal, drzew, czy jest zakręt? Czy płyniemy prosto...
Przewodnik zapala laterkę i błądzi strumieniem światła po brzegach. I wreszcie są! Dwa czerwone punkciki- oczy krokodyla. Za chwilę są następne i natępne. Krokodyle tu są Lepiej nie wypaść z łódki Maleńkie czerwone dwa punkciki zaświecają się w zaroślach, w wodzie -podpływamy- to maluszek taki ze 30 cm, pływa sobie. Oczka pisnęły, raz, drugi raz... Przewodnik stwierdził, że się zwijamy szybko, bo jak jest tu maluch, to gdzieś niedaleko w zaroślach jest duża para czerwonych oczu- czyli matka i lepiej z nią nie zadzierać

Ostatnio edytowany przez Antenka (2017-12-04 21:26:42)

To był bardzo udany dzień. Bardzo późno dociramy do hotelu. Jutro już opuszaczmy  Kota Kinabalu i rano mamy wylot do Kuching. Czym zaskoczy miasto kotów?
CDN.

Angela- świetliki były magiczne
Nooo... zgrabne noski to podstawa

CiTy - dziękuję To jeszcze nie koniec

Anti! REWELACJA!!! Czytając układałam sobie w głowie pytania, min. jak rozróżnić samca od samic, ale potem sama odpowiedziałaś Domyślałam się, że po nosie, ale chciałam potwierdzić. One są niesamowite! I tak do nas podobne...albo my do nich Potem przeczytałam o świetlikach...kurcze, nie wiem czym bardziej bym się zachwycała - czy tymi nosaczami czy świetlikami...zazdroszczę Ci tej magii chwilo trwaj...dokładnie tak musiało być

CiTy- ,,prawie" robi wielką różnicę nie wiem co na to Angela, jakbyś przyprowadził prawie rodzinę do domu ...
Asia- te nosacze to speszjal for ju ale jeszcze ich trochę będzie w dalszej części
Dokładnie tak się tam czułam- MAGIA
Oskar- było nawet bardzo fajnie