Co zwiedzić w Kutnej Horze?

Dlaczego warto zwiedzić Kutną Horę?
Kutna Hora to miejsce równie ciekawe jak Praga, aczkolwiek rzadko odwiedzane przez turystów. Ci, którzy jednak zdecydują się zboczyć z drogi jadąc do Pragi, na pewno nie pożałują decyzji. Panorama miasta wraz ze wzgórzem, na którym króluje Katedra Św. Barbary już z daleka potrafi wzbudzić zainteresowanie. Kutna Hora to urokliwe, ciche miasteczko pozbawione tłumów i komercji. Uliczki są wąskie i kręte, dzięki czemu zyskują swój niepowtarzalny charakter. Leniwe spacery pomiędzy licznymi kafejkami i gospodami zaprowadzą nas do wielu ciekawych zabytków, które koniecznie trzeba poznać. Po drodze warto nabyć pamiątki z dawnej świetności miasteczka i spróbować tutejszego piwa. Będzie to bowiem jedyna okazja na zasmakowanie tego chmielowego trunku gdyż w żadnym innym miejscu w Czechach nie kupimy takiego piwa. Podobnie jest z nalewkami i ziołowymi flakonikami, które nabyć można tylko w Kutnej Horze. Pięknie zapakowane w archaiczny papier staną się dobrym pomysłem na prezent.

Katedra Św. Barbary
Jadąc do Kutnej Hory, zwiedzanie warto zacząć od dzielnicy Sedlec i położonej tam na wzgórzu Katedry Św. Barbary. Jest to późnogotycka katedra, która w 1995 roku została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Do jej progów wiedzie brukowana uliczka, którą można spokojnie spacerować bez obawy przed tłumnie nadjeżdżającymi samochodami. Już z daleka zaznacza się strzelistość budowli i ogrom dzieła architektonicznego. Katedra jest tak duża, że aby objąć ją w całej okazałości w kadrze, zdjęcia należy robić w sporej odległości. Zbliżając się do jej murów, zapiera nam dech w piersiach. Jest tak urzekająco piękna, że warto zostać tu dłużej aby celebrować ogrom wykonanej nad nią pracy.

Historia tego miejsca wiąże się z zaciekłą, długą walką tutejszych mieszkańców Kutnej Hory z duchownymi kaplicy położonej w Sedlcach. Kompromisem i ugodą zakończenia walk było wybudowanie ogromnej, prestiżowej katedry na skarpie za murami miejskimi. Budowa rozpoczęła się w roku 1388, a jego wielkość, według niektórych źródeł, pierwotnie miała stanowić dwukrotność obecnej świątyni. Pierwszym budowniczym był syn Św. Wita, architekt Peter Parler. Po wielu postojach w budowie, prace ostatecznie zostały zakończone w 1905 roku. Nawy ze sklepieniem krzyżowym, freski z motywami górnictwa i mennictwa, malowidła późnogotyckie oraz późniejsze przeróbki dokonane przez jezuitów ewidentnie zostawiły swoje ślady na murach i w architekturze katedry. Liczne zmiany da się zauważyć w postaci barokowego chóru, kaplicy Św. Franciszka Ksawerego oraz przepięknego ołtarza Ignacego Loyoli. Kolejne konserwacje sprawiły, że katedra przyjęła neogotycki charakter. Ogromne wrażenie robi katedra z zewnątrz. Liczne rzygacze, sterczyny i przypory niezwykle wzbogacają świątynię. Katedra Św. Barbary razem z Katedrą pw. Wniebowzięcia Marii Panny w Sedlcu tworzą symboliczną bramę, która prowadzi do Królewskiego Miasta Górniczego. Od XVIII w. historia Kutnej Hory wiąże się bowiem z wydobyciem rud srebra.

Ossuarium - Kaplica Czaszek
Historia Kutnej Hory jest bardzo krwawa. Husyckie wojny nie oszczędzały tutejszych mieszkańców oraz miasta, które 2 razy zostało spalone. Pozostawiły po sobie mauzoleum śmierci, które zapewne każdemu pozostanie w pamięci. Swój początek bierze od Kościoła Wszystkich Świętych i pobliskiego cmentarza, na którym pochowano zmarłych Czechów, Polaków, Belgów i Bawarczyków. Zmarłych przybyło po dżumie, która nawiedziła Kutną Horę w roku 1318. Szczątków było tak dużo, że postanowiono wykopać stare zwłoki by zastąpić je nowymi. W ten sposób wnętrze kościoła wypełniło sześć piramid wzniesionych z ludzkich kości. Po odnowieniu świątyni, zostało tysiące ludzkich kości, z których postanowiono zrobić wyposażenie kościoła. Odrestaurowaniem świątyni zajmował się rzeźbiarz Frantisk Rint, który przez 3 lata kości ludzkie zamieniał w dzieła sztuki. Z czaszek i piszczeli powstały świeczniki, herby, kielichy, monstrancje, wazony. Wchodząc do kościoła napotykamy na ogromny żyrandol powstały z połączenia ludzkich szczątków oraz girlandy z długich kości i czaszek. Nie znajdziemy tu innego tworzywa niż kości. Dotyczy to nawet zdobień i napisów. Widok ten jest na tyle upiorny, że zapada głęboko w pamięć. Znajduje się tu około 40 tysięcy ludzkich kości, wśród których możemy rozróżnić te pochodzące od ludzi, którzy zginęli w historycznych wojnach. Czaszki są podziurawione od kul, a kości mają zadrapania od miecza.

To mroczne ossuarium znajduje się niedaleko Pragi, w Sedlcach. Warto tam zboczyć aby zdać sobie sprawę z przemijalności życia i zobaczyć jak daleko zachodzi wyobraźnia człowieka.

Kamienna fontanna
Chyba nigdzie nie widziałem takiej fontanny. Z wyczuciem usytuowana w przestrzeni placu, stanowi klejnot architektury późnego gotyku. Jej wielokątna struktura jest wyjątkowym dziełem architektonicznym. Ponadto jest to unikatowy zabytek pod kątem rozwoju techniki. Długa i intensywna działalność górnicza Kutnej Hury sprawiła, że miasto zmagało się z poważnym problemem zaopatrzenia w wodę pitną. Wodę sprowadzono do miasta przez system drewnianych rur ciągnących się na kilka kilometrów do specjalnych zbiorników. W późniejszych latach tj. 1493-1495 wzniesiono kamienną, bogato zdobioną fontannę, która w efektywny sposób zaspokajała potrzeby mieszkańców.

Z pełną odpowiedzialnością można pokusić się o stwierdzenie, że Kutna Hora jest drugim najciekawszym miastem w Czechach. Znając jej historię aż trudno uwierzyć, że zaraz po Pradze to Kamienne Miasto odgrywało tak dużą rolę w gospodarce państwa. Nie bez przyczyny, Kutna Hora nosi miano skarbca kraju gdyż dzięki jego bogactwu Czechy tak szybko się rozwinęły. Bogactwo historii, zabytków i niewątpliwy urok tutejszych uliczek decydują o jej unikatowym charakterze.