Jakie pamiątki kupić na Sardynii?

Nuraghi
Znajduje się tu około 7000 megalitycznych warownych wież obserwacyjnych, które pochodzą z połowy II tysiąclecia przed Chrystusem. Nuraghi budowane były bez użycia zaprawy z ociosanych kamieni przez zasiedlającą Sardynię cywilizację nuraghijską. Była to pierwotna cywilizacja wyspy i do tej pory archeolodzy niewiele wiedzą na jej temat. Charakteryzował ją przede wszystkim izolacjonizm i osadnictwo wiejskie.

W sklepach można kupić pamiątki nawiązujące do kamiennych budowli: figurki a także rzeczy użytkowe, takie jak popielniczki czy naczynia z wizerunkiem symbolu wyspy.

Muzyka
Przez cały rok obchodzi się liczne święta - sagre, w których elementy chrześcijańskie łączą się z pogańskimi. Są one okazją do poznania folkloru wyspy. Sardyńska kultura znalazła swój wyraz w muzyce, która jest jedną z najstarszych w basenie Morza Śródziemnego. Ballu tundu to tradycyjny taniec ludowy. Muzyka odgrywa w nim ważną rolę. Muzykolodzy uważają ją za unikatową na skalę europejską. Do tańca przygrywa się na bardzo starym instrumencie dętym o trzech piszczałkach, zwanym launeddą. Popularne są też męskie kwartety wokalne wykonujące canto a tenore. Ten niepowtarzalny rodzaj śpiewu wywodzi się z kultury pasterskiej i znajduje się na Liście Niematerialnego Dziedzictwa UNESCO.

Pamiątki związane z muzyką najlepiej kupować w górskim regionie - Barbagia. Dużo sklepów znajduje się w Nuoro. W Muzeum Archeologicznym w mieście można dostać płyty CD z tradycyjną muzyką i śpiewem, filmy DVD z koncertów męskich kwartetów wykonujących canto a tenore a także instrument muzyczny - launedda.

Rękodzieło
Sztuka na wyspie wyraża się w rękodziele artystycznym. Sardyńczycy zajmują się wyrobem ceramiki, dywanów, biżuterii, przedmiotów codziennego użytku z korka oraz wikliniarstwem. Wytwarza się tu lniane obrusy, haftowane tkaniny zwane pibbiones, które trudno znaleźć w innych częściach Włoch. Rzemieślnicy nadal stosują tradycyjne materiały i techniki, ale styl dostosowują często do współczesnych gustów.

Warto przywieźć ze sobą wyroby rękodzieła artystycznego, ponieważ spełniają najwyższe standardy wzornictwa i wykończenia. Misterną biżuterię z czerwonego korala najlepiej kupić w Alghero, porcelanę na Costa Smeralda, wyroby z korka w Tempio Pausania, kosze wiklinowe w Castel Sardo a noże pasterskie z rękojeścią z rogów muflona w Orgosolo. Miłośnikom tradycyjnych strojów na pewno spodobają się drewniane maski z Mamoiady, które związane są postaciami mamuthones.

Literatura
Najbardziej znaną książką o wyspie jest „Sea and Sardinia” autorstwa Davida Herberta Lawrence’a. Podróżował po „ziemi niczyjej - zagubionej między Europą a Afryką” wraz z żoną w 1921 roku. Dla osób, które czytają po angielsku, powieść ta będzie nie tylko doskonałą pamiątką, ale i rzetelnym przewodnikiem. Kosztuje około 15 euro i jest dostępna w każdej księgarni na wyspie.

Włoskojęzyczni turyści mogą sięgnąć po literaturę Grazii Deleddy, która jest laureatką nagrody Nobla „za poetyckie dzieła, w których z jaskrawą plastycznością opisuje życie jej ojczystej wyspy, a także za głębię w podejściu do ludzkich problemów w całości”. Wyróżnienie otrzymała jako pierwsza włoska kobieta w 1926 roku. Jej powieści dostępne są w większości księgarni na Sardynii i kosztują około 10 euro. Część z nich przetłumaczono na język angielski.

Smaki Sardynii
Nie zabierzemy ze sobą porceddu, czyli słynnego prosięcia z rożna, ale możemy się w domu cieszyć smakiem chleba carasau, miodu, sera fiore sardo i znanego na całym świecie pecorino. Przyjaciołom, którzy kochają słodycze na pewno zasmakują specjalności na bazie mąki i migdałów lub skórki pomarańczowej: torrone, aranciata, bianchittos, caschettes czy papassinos.

Każdego zadowoli też butelka czerwonego wina Cannonau, które idealnie pasuje do dziczyzny, Vernacia di Oristano (bardzo mocne, w smaku przypomina sherry) lub Mandrolasi. Dla tych, którzy wolą białe wina, można kupić sardyńskie Torbato lub Trrebiano Sardo. W wersji musującej produkuje się Vermentino. Wśród prezentów nie powinno zabraknąć typowego sardyńskiego likieru Mirto, które będzie służyć idealnie na trawienie, również po typowo polskich obiadach. Sardyńska grappa nazywa się fil’e ferru, co oznacza żelazny pręt. Prętów używano dawniej do zaznaczenia miejsc, w których zakopano nielegalnie produkowany alkohol.

Przywożąc pamiątki, starajmy się wybierać takie, które będą nam przypominać czas spędzony na tej rajskiej wyspie. Jeśli chcemy obdarować naszych przyjaciół i rodzinę, spróbujmy wybrać rzeczy, które im coś opowiedzą o kulturze i tradycji. A może nawet zachęcą do odwiedzenia Sardynii.