Szczepienia przed wyjazdem do Kenii

Zestaw szczepień należy dobrać w zależności od charakteru naszego wyjazdu. Turyści przebywający w luksusowych hotelach są zdecydowanie mniej narażeni na zachorowania. Jeżeli jednak plan przewiduje samodzielne zwiedzanie Kenii, nocowanie w tanich miejscach i zaopatrywanie się w żywność w lokalnych sklepach i na targach lepiej wykonać zalecane szczepienia. W każdym przypadku należy pamiętać o podstawowych zasadach bezpieczeństwa, bezwzględnie przestrzegać profilaktyki antymalarycznej i dla własnego bezpieczeństwa zaszczepić się przeciwko żółtej febrze. Wskazane jest także wykupienie ubezpieczenia, ponieważ opieka medyczna w Kenii jest dość droga.

Podstawowe środki ostrożności
Nie należy pić wody z kranu lub studni, jeść nieumytych warzywa i owoców, sałatek w barach na mieście, unikać zbyt długiego przechowywania żywności. Butelkowana woda w hotelowych łazienkach służy tylko do mycia zębów. W razie problemów żołądkowych trzeba pić dużo czarnej, słodkiej herbaty, aby uzupełnić płyny. Jeżeli dolegliwości nie ustąpią zażyć węgiel. Rany i skaleczenia niegroźne w Europie w Kenii mogą skutkować poważnymi komplikacjami, dlatego należy mieć w apteczce środki antyseptyczne. W Kenii odnotowuje się liczne zachorowania na ADIS.

Profilaktyka przeciwmalaryczna
Malaria jest chorobą tropikalną przenoszoną przez komary, jej objawy są podobne do grypy: gorączka, dreszcze, bóle głowy, biegunka, czasem omdlenia. Nieleczona może doprowadzić do śmierci. Na razie nie istnieją szczepionki przeciwko malarii, dlatego obowiązkowo należy się przed nią zabezpieczyć przyjmując odpowiednie lekarstwa. Najpopularniejszym lekiem przeciw malarii jest preparat o nazwie Lariam. Jest on wydawany tylko na receptę i sprowadzany na zamówienie, trzeba się więc o niego postarać odpowiednio wcześniej. Zażywanie należy zacząć tydzień przed wyjazdem, kontynuować podczas pobytu i zakończyć dwa tygodnie po powrocie. Drugim często stosowanym preparatem jest Malarone. Na miejscu należy chronić się przed komarami: stosować środki odstraszające komary (najskuteczniejsze będą te, zawierające w swoim składzie N,N-Dietylo-m-toluamid, czyli DEET), spać pod moskitierą, wieczorem nosić długie spodnie i długie rękawy.

Zalecane szczepienia

• Żółta febra (żółta gorączka). Podobne jak w przypadku malarii wirus żółtej febry jest przenoszony przez komary. Choroba jest podstępna, ponieważ po pierwszych objawach (bóle głowy, gorączka, nudności i wymioty) następuję chwilowa poprawa, po czym choroba powraca. Większość zarażonych umiera po 7-10 dniach. Ze względu na to warto się zaszczepić nawet jeżeli jedziemy na urlop organizowany przez biuro podróży w dobrym hotelu. Szczepienie trzeba wykonać 10 dni przed wyjazdem, szczepionka daje odporność na 10 lat. Szczepienie to nie jest wymagane przy wjeździe do Kenii, ale jest konieczne, gdy z Kenii wybieramy się do innego kraju, na przykład Tanzanii. Jedynym akceptowanym dowodem szczepienia jest wpis do „żółtej książeczki”, czyli mmiędzynarodowej książeczki szczepień.
• Dur brzuszny (tyfus) - jest chorobą zakaźną, można się nią zarazić przez wodę, produkty spożywcze (mleko, mięso, owoce, lody, sałatki), owady oraz kontakt z chorym. Pierwszymi objawami są bóle głowy i gorączka, następnie zaparcia, biegunka i wysypka. Najbardziej charakterystycznym zewnętrznym objawem tyfusu jest wygląd języka: w środkowej części brunatny, na krawędziach czerwony. Kiedyś szczepionkę przeciw durowi brzusznemu przyjmowało się w trzech dawkach, w tym drugą, uodparniającą, miesiąc przed wyjazdem. Obecnie dostępna jest szczepionka jednodawkowa o nazwie „Typhin Vi”. Szczepionka przeciw durowi brzusznemu daje odporność na 3 lata.
• Tężec - jest chorobą występującą na całym świecie, zakażenie następuje najczęściej przez zanieczyszczone, niezdezynfekowane rany i otarcia. Bakteria tężca uszkadza centralny układ nerwowy doprowadzając do bolesnych niebezpiecznych skurczów mięśni. Pierwszymi objawami są bóle głowy, napięcie mięśni, uczucie drętwienia w okolicach rany, szczękościsk, następnie sztywność karku, skurcze różnych partii mięśni, najczęściej twarzy i grzbietu. Mogą one prowadzić do złamań kręgosłupa, niewydolności oddechowej i niedotlenienia mózgu. Tężec jest chorobą rzadką, ale śmiertelną. W Polsce szczepienia przeciwko tężcowi należą do obowiązkowych dla osób do 19 roku życia, w praktyce ostatni termin jest rzadko przestrzegany. Jedna dawka daje odporność na 5-10 lat. Kiedy od ostatniego szczepienia minęło więcej niż 8 lat zaleca się przyjęcie kolejnej dawki.
• Wirusowe zapalenie wątroby typu A i B - stanowi zagrożenie we wszystkich krajach o niskim poziomie higieny. Żółtaczką typu A można zarazić się drogą pokarmową, źródłem zakażenia jest zwykle woda, surowe owoce i warzywa. Żółtaczka typu B jest przenoszona przez krew, można się nią zarazić w czasie zabiegów medycznych, kosmetycznych, czy kontaktów seksualnych. Najlepiej skorzystać ze szczepionki uodparniającej na oba typy wirusów. Jej przyjmowanie odbywa się w trzech dawkach: druga po około miesiącu od przyjęcia pierwszej, trzecia po 6-12 miesiącach od pierwszej. Odporność uzyskuje się po 2 tygodniach od przyjęcia drugiej dawki.
• Polio - wirus przenosi się drogą kropelkową, przez owady przenoszące wirusa na żywność, zanieczyszczoną wodę pitną lub wodę w basenach kąpielowych. Wirus atakuje węzły chłonne, układ nerwowy i układ krwionośny. Choroba może mieć różny przebieg: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, porażenia i niedowład kończyn, zapalenie mózgu. W Polsce szczepienie przeciw polio jest obowiązkowe dla dzieci do 11 roku życia. Dla dorosłych wybierających się za granicę jest szczepieniem zalecanym w zależności od charakteru wyjazdu.
• Wścieklizna - jest chorobą przenoszoną przez zwierzęta na drodze kontaktu bezpośredniego, czyli przez ugryzienie, ukąszenie lub oślinienie. Szczepionkę tą powinny wybrać osoby narażone na kontakt z nieznanymi zwierzętami lub pogryzienie. Na wściekliznę nie chorują ptaki, gady i ryby. Szczepionkę można zastosować profilaktycznie lub po kontakcie z chorym zwierzęciem, ale zanim wystąpią pierwsze objawy choroby. Szczepionkę profilaktyczną przyjmuje się w trzech dawkach: druga po 7 dniach, trzecia po 21/28 dniach od pierwszej.

Gdzie się zaszczepić?
Szczepień można dokonać w Wojewódzkich Stacjach Sanitarno-Epidemiologicznych (Sanepidach). Tam też można uzyskać informacje o aktualnych cenach szczepionek. Niektóre szczepionki można zamówić w aptekach - często wychodzi to taniej niż przez stacje, można skorzystać z tej opcji jeżeli wie się dokładnie o jaką szczepionkę chodzi. Międzynarodowy Certyfikat Szczepień, czyli „żółta książeczka” jest oficjalnym dokumentem potwierdzającym dokonanie szczepienia zgodnie z zaleceniami WHO. Jest wymagany przy wjeździe do niektórych krajów, bez niego nie przekroczymy granicy.

Choć szczepienia profilaktyczne przy wyjeździe do Kenii nie są obowiązkowe niektóre z nich warto wykonać dla własnego bezpieczeństwa i spokoju. Niektóre z nich mogą się nam przydać także później, przy wyjeździe do innych krajów.