Wioska usiana ruinami starożytnych budowli, które wznoszone były na przestrzeni wieków przez wielu egipskich władców. Cały kompleks podzielony jest na trzy segmenty. W części centralnej znajduje się świątynia wybudowana ku czci boga wiatrów i powietrza - Amona-Re, który był przedstawiany przez Egipcjan jako człowiek w czapce z dwoma piórami. Niezwykły kunszt artystyczny i imponujące jak na tamte czasy rozmiary stanowią cechę charakterystyczną tej świątyni. Największy wpływ na jej wygląd mieli cez wątpienia faraoni, którzy byli kontynuatorami prac zdobniczych a przede wszystkim Amenhotep III, Ramzes I oraz Seti I i Ramzes II. Największy przepych wprowadziła tu Hatszepsut - pierwsza kobieta faraon, która słynęła nie tylko z wybitnej urody ale także dużej skłonności do zbytku.
Do zespołu sakralnego w Karnaku prowadziły dwie aleje sfinksów z głowami baranów, z czego jedna łączyła się ze świątynią w Luksorze a druga wiodła do Nilu. Tuż za, zachowany do dziś, frontowym pylonem mierzącym 44 metry wysokości i 113 metrów szerokości znajduje się Wielki Dziedziniec. Drugi pylon prowadzi z kolei do Wielkiej Sali Kolumnowej, którą niegdyś przykrywał dach wsparty przez 134 kolumny ustawione w 16 rzędach, zakończone kapitelami w kształcie rozwiniętego kwiatu papirusu. Niższe kolumny pozwoliły stworzyć różnicę poziomów, dzięki czemu możliwe było zamontowanie okien, przez które wpadało światło dzienne. Dziś ta niesamowita gra światła i cieni wewnątrz świątyni wywiera na turystach ogromne wrażenie.