Sfinks w Egipcie

W starożytnym Egipcie był symbolem władzy królewskiej, przedstawianym jako postać leżącego lwa z głową człowieka. Wielki Sfinks w Gizie, stworzony w III tysiącleciu p.n.e. najprawdopodobniej przedstawia wizerunek faraona Chefrena. Długi na 73,5 metra, wysoki na 20 i szeroki na 6 metrów jest największym i najstarszym na świecie posągiem wykutym z jednej bryły skalnej. Jego cechą charakterystyczną jest brak nosa. Do tej pory nikt nie wie kiedy, ani co spowodowało to uszkodzenie posągu. Powstają tylko na ten temat liczne teorie, od legendy o odstrzeleniu nosa przez wojska napoleońskie, po geologiczne następstwa 4 tysięcy lat wystawiania skały na działanie warunków atmosferycznych. Niezależnie od przyczyny czy teorii, Sfinks wraz z kompleksem piramid został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.