Hiszpania - Kastylia, w drodze do Segowii - relacja z wakacji

Na olbrzymich równinach Kastylii architektoniczne cuda Salamanki, Segowii, Leon, Avili i Burgos ustępują miejsca ponadczasowej górskiej scenerii i zagubionym w niej wioskom. Często powtarzane miejscowe powiedzenie głosi: „Kastylia jest długa i szeroka”, a o klimacie mawia się „dziewięć miesięcy zimy i trzy miesiące piekła” , gdzie zima oznacza piękną kolorową jesień, przesyconą oszałamiającym światłem.

Wiele kastylijskich wiosek powstało jako twierdze obronne przed muzułmanami i nadal panuje w nich atmosfera dzikiego pogranicza. Inne są niemal wymarłymi osadami ze stale malejącą populacją.

Segowia - miasto poetów
Ze wszystkich miast Kastylii Segowia jest chyba tym, którego urok najbardziej rzuca się w oczy. Położona zaledwie 90 km od Madrytu, w każdy weekend wypełnia się tłumem madrilenos, którzy przyjeżdżają tu popatrzeć na wspaniały rzymski akwedukt i bajkowy zamek oraz poucztować przy wieprzowinie i baraninie pieczonych na węglu drzewnym, z których słynie prowincja.

Akwedukt w Segowii z I w. n.e. to jedna z największych rzymskich konstrukcji, które stoją wciąż w Hiszpanii. Wodociąg ten jeszcze w XX w. dostarczał wodę do miasta. Jego 165 łuków wznosi się na Plaza del Azoguejo na wysokość 29 metrów. Wielkie granitowe bloki trzymają się na swych miejscach bez zaprawy murarskiej, co przyczyniło się prawdopodobnie do powstania średniowiecznej legendy, mówiącej o tym, że ustawił je diabeł w ciągu jednej nocy.