Tajlandia - Koh Chang - relacja z wakacji

Dalszy etap naszej podróży to Koh Chang. Hotel tradycyjnie zarezerwowany już wcześniej przez Agodę... ceny zdecydowanie niższe niż na bezpośredniej stronie hotelu w promocji. Hotel nie należał do najtańszych ale na wyspie postawiliśmy na komfort, wygodę i ciszę, bowiem w hotelu mieliśmy spędzić trzynaście nocy z trzydniowym wypadem na pobliskie wyspy, no i chcieliśmy trochę wypocząć. Sea View Resort & SPA Koh Chang okazał się strzałem w dziesiątkę.

Rano po prawie nieprzespanej nocy, obolali bardziej niż przypuszczaliśmy (Ci co czytali mój wcześniejszy opis są obeznani w temacie), po bardzo późnym śniadaniu pojechaliśmy do Trat, skąd promem przeprawiliśmy się na Koh Chang. Droga do Tratu to około sześć godzin jazdy z krótką przerwą w Pattaya (dobrze, że nie Pattaye wybraliśmy na nasz odpoczynek). Miejsce to nie zrobiło na nas super wrażenia... tłumy ludzi i to głownie Tajów, którzy zwiali z Bangkoku przed powodzią no i mnóstwo Rosjan - taki „mały egipski kurort” ... plaże też nas nie powaliły widokiem, ale pewnie dlatego, że zajrzeliśmy może na dwie...

Do Tratu dotarliśmy około siedemnastej, pożegnaliśmy się z kierowcą i poszliśmy na prom. Promy na Ko Chang odchodzą z dwóch przystani: Ao Thammachat i Centre Pier. My odpływaliśmy z tej pierwszej. Na promie, oprócz kilku samochodów i nas nie było nikogo. Rejs trwał około 30 minut a bilet kosztował coś około 100 Baht od osoby. Prom dopływa do przystani nieopodal centrum miasta Ao Sapharot. Na przystani czekał na nas hotelowy bus i jeszcze 20 minut drogi i byliśmy w hotelu.

Na wyspę dotarliśmy kiedy było już ciemno i nie wiele mogliśmy zobaczyć, przekonaliśmy się jednak, że drogi o których piszą w przewodnikach są dokładnie takie jak je opisują, czyli niebezpieczne. Są to chyba najgorsze drogi pod każdym względem, jakimi jeździliśmy - strome jak diabli...w niektórych miejscach prawie pionowe - wjazd i zjazd taką drogą skuterkiem to nie lada wyczyn. Drogi bez pobocza, wąskie, nie naprawione jeszcze po zeszłorocznym osunięciu się ziemi w czasie pory deszczowej z zakrętami o 180 stopni. No ale przecież jest to górzysta wyspa więc czego można było się spodziewać.

Zakwaterowanie w hotelu expressowe... powitalny drink... pytanie czy dobrze czujemy się po wypadku - jak to wieści się szybko roznoszą i prośba o chwile cierpliwości w czekaniu na hotelowego boya. Hotelowy „pojazd” zawiozł nas do naszych pokoi, które okazały się być położone w najwyższym puncie hotelu i z których co rano zjeżdżaliśmy kolejką linową na plażę. W pokojach miła niespodzianka - kąpiel z płatkami hibiskusa, kwiaty i wino - pomyśleliśmy, że to tak na otarcie łez po ostatniej, nieprzyjemnej historii. Rewelacja, czego więcej mogliśmy chcieć? Potem jeszcze tylko kolacja w panoramicznej restauracji tuż nad naszymi pokojami - jak zwykle przepyszna i kładąc się spać nie mogliśmy się doczekać świtu i widoku za oknem. A widok poranny był bajkowy - my wysoko, wysoko, a pod nami dżungla - przepiękny, tropikalny ogród - bananowce, przecudnie kwitnące krzewy, bilbooardy, śpiewające ptaki, a my w koronach palm kokosowych. Przed nami na zaczynającej mienić się w słońcu kolorami turkusu wodzie przepiękne wyspy porośnięte palmami, szczególnie jedna, nieduża z małą plażyczką o białym piasku - jak się potem okazało, był to praktycznie codzienny cel naszych kajakowych poczynań.

Rano śniadanie w restauracji z przecudnym widokiem - takim jaki mieliśmy z tarasu pokoju - nie wszyscy mieli jednak to szczęście, a potem basen, plaża, trekkingi w głąb wyspy przez lasy deszczowe, wycieczki po wyspie na skuterach - wypożyczenie skutera to 100 Baht za dzień, trekking na słoniach, pływanie kajakami po Zatoce Tajlandzkiej. Wieczorem kolacje w restauracjach na plaży, masarze, hotelowe SPA...

W międzyczasie zrobiliśmy sobie przerywnik udając się na trzy dni na pobliskie wyspy archipelagu Koh Mak i Koh Kood, zmieniliśmy trochę klimat naszego wypoczynku...