Hiszpania - Kaktusowe ogrody i ogródki - relacja z wakacji

Do stworzenia tej galerii o kaktusach zmotywowała mnie Piea, pokazując kaktusowe olbrzymy w swojej ostatniej meksykańskiej galerii. Pod jednym z jej zdjęć zamieściłam komentarz, że uwielbiam kaktusy, zwłaszcza takie duże, na co Papuas odpowiedział, że woli małe, kwitnące na parapecie. To wszystko razem spowodowało, że postanowiłam połączyć w jednej galerii te duże i te małe, i zaprosić Was na wycieczkę do kaktusowego ogrodu i kaktusowego ogródka 😊

Olbrzymie podziwiałam prawie trzy lata temu w Jardin de Cactus na Lanzarote. Ten ogród to jedno z dzieł Cesara Manrique, którego artystyczny dorobek widoczny jest na całej wyspie. Zasługi tego architekta, ekologa i społecznika dla Lanzarote są nie do przecenienia. Ale o ile jego tzw. ruchome rzeźby zdobiące wyspę zupełnie do mnie nie przemawiają, to obiekty architektury, centra kultury, ogrody itp. urządzone z wykorzystaniem naturalnych tuneli lawowych, jaskiń, szczelin – chociaż czasem wydają się zbyt komercyjne i okropnie zatłoczone - moim zdaniem robią niesamowite wrażenie. Wśród wszystkich tego rodzaju miejsc najbardziej zachwycił mnie właśnie kaktusowy ogród - pewnie dlatego, że sama jestem miłośniczką kaktusów i posiadam w domu całkiem sporą kolekcję tych uroczych roślin (oczywiście w wydaniu doniczkowym).

Dlatego w drugiej części galerii zaproszę Was do mojej własnej kaktusiarni. Jest to całkiem spora kolekcja (nie chce mi się nawet policzyć doniczek), którą w większości zgromadziła moja córka, zanim jeszcze wyjechała na studia do innego miasta i tam została na stałe. Zabrała z sobą tylko kilka niewielkich okazów, które zapoczątkowały jej nową kaktusiarnię, a reszta pozostała pod moją opieką i tak jest do dziś.

Może wyda Wam się trochę dziwne, że to kolekcja trochę w stylu greckim, czyli rośliny posadzone są w różnorodnych, byle jakich, mało atrakcyjnych doniczkach i pojemnikach. Może kiedyś znajdę czas i chęci, by to wszystko uporządkować i ujednolicić doniczki. Na razie jednak nie stanowi to problemu, bowiem nigdy rośliny nie są wystawiane w jakieś eksponowane miejsca. W lecie mój kaktusowy ogródek ma miejsce na zapleczu domu - na słonecznym tarasie, który do niczego innego nie służy (dla nas ten taras jest za mało funkcjonalny i zbyt ostro nasłoneczniony, więc miejsce do wypoczynku mamy urządzone w ogrodzie). Na zimę wszystko „wędruje” do jasnego, nieogrzewanego pomieszczenia – coś w rodzaju werandy lub wiatrołapu od strony ogrodowego wyjścia z budynku, na poziomie terenu. Jest z tymi przenosinami trochę roboty, bo trzeba to wszystko po schodach ponosić (taras znajduje się na poziomie wysokiego parteru), ale cóż – takich warunków wymagają te rośliny, aby później odwdzięczyć się pięknym kwitnieniem, co zechcę Wam w galerii pokazać.

Zapraszam więc najpierw na spacer po imponującym Jardin de Cactus, a na koniec – dla porównania – do mojego kaktusowego ogródka.