Hiszpania - Szlakiem Don Kichota/Ziemia wiatraków i Rycerzy - relacja z wakacji
Niemal każdy zakątek tej słonecznej równiny kryje zapowiedź wspaniałej przygody.
Skaliste pojedyncze góry nagle wyrastają przed nami i stanowią „wieżę obserwacyjną”. Okolica zawsze kryje niespodziankę; rzymskie ruiny, średniowieczny zamek, czy też legendarne wiatraki stojące tu od czasów błędnych rycerzy. Wiele z nich nadal działa.
Ze wzgórza widzimy miasteczka w promieniu kilkudziesięciu kilometrów. Niekończąca się równina jest urozmaicona gajami oliwnymi, dębami iberyjskimi, wygasłymi wulkanami, ciągnącymi się kilometrami uprawami winogron. I ta ziemia … koloru ochry.
Tych, którzy zachwycają się tym regionem, zaskakują wciąż jego kontrasty: z jednej strony półpustynne okolice Alkazár i jej rdzawo-brązowe ziemie, z drugiej mokradła Tablas Daimiel, szczyty Sierra de Alcaraz, stepy parku Cabañeros, aż po pulsującą zielenią Ruiderę z kaskadami, wodospadami, jeziorami.
Ten płaski region położony jest na wysokości ponad 600 m n.p.m., czyli prawie jak Zakopane. Klimat jest ekstremalnie kontynentalny: latem upały powyżej 40 stopni i dość chłodne zimy jak na tę część Europy. Mieszkańcy Manczy mówią, że mają dziewięć miesięcy zimy i trzy miesiące piekła.
zachęcam Was do „pobłądzenia” po La Manczy.
Na długo zapamiętacie wrażenia z tej wyprawy. Odkrywanie historycznych miejsc, które zapierają dech w piersiach, dreszczyk emocji, gdy mijamy krajobrazy, które znamy z opisów Cervantesa, niezwykle wzruszenia, gdy możemy dotknąć kamieni, murów, które pamiętają czasy błędnego rycerza sprzed 400 lat.
To propozycja dla tych, którzy lubią sami rysować na mapie swój szlak, uciekają przed kurortami pełnymi turystów, szukają tej prawdziwej Hiszpanii, gdzie mieszkańcy witają przybysza uśmiechem, a w przydrożnej gwarnej karczmie miejscowy campesino poczęstuje nas szklanką wina.
Tutaj ścieżki nie są wydeptane przez zagraniczne wycieczki. Spotkamy puebla, które w swoim pierwotnym kształcie stoją tu od setek lat, których kolejne już pokolenie para się uprawą wina lub oliwek. Gdzie przetrwały stare zwyczaje i tradycje.
Niemal każdy zakątek to żywa historia wyjęta z kart dzieła Cervantesa, a przynajmniej każde miasteczko doszukuje się na swoich terenach śladów najsłynniejszego szlachcica. Bo też w XVI-wiecznym dziele Cervantesa (zaraz po Biblii, najczęściej tłumaczonej powieści) można znaleźć nazwy miasteczek, które istnieją do dziś.
To sposób na spędzenie wakacji, który może stać się życiową przygodą.
Mnie La Mancza uwiodła, chociaż nie ma ani morza, ani plaż i kurortów...
Skaliste pojedyncze góry nagle wyrastają przed nami i stanowią „wieżę obserwacyjną”. Okolica zawsze kryje niespodziankę; rzymskie ruiny, średniowieczny zamek, czy też legendarne wiatraki stojące tu od czasów błędnych rycerzy. Wiele z nich nadal działa.
Ze wzgórza widzimy miasteczka w promieniu kilkudziesięciu kilometrów. Niekończąca się równina jest urozmaicona gajami oliwnymi, dębami iberyjskimi, wygasłymi wulkanami, ciągnącymi się kilometrami uprawami winogron. I ta ziemia … koloru ochry.
Tych, którzy zachwycają się tym regionem, zaskakują wciąż jego kontrasty: z jednej strony półpustynne okolice Alkazár i jej rdzawo-brązowe ziemie, z drugiej mokradła Tablas Daimiel, szczyty Sierra de Alcaraz, stepy parku Cabañeros, aż po pulsującą zielenią Ruiderę z kaskadami, wodospadami, jeziorami.
Ten płaski region położony jest na wysokości ponad 600 m n.p.m., czyli prawie jak Zakopane. Klimat jest ekstremalnie kontynentalny: latem upały powyżej 40 stopni i dość chłodne zimy jak na tę część Europy. Mieszkańcy Manczy mówią, że mają dziewięć miesięcy zimy i trzy miesiące piekła.
zachęcam Was do „pobłądzenia” po La Manczy.
Na długo zapamiętacie wrażenia z tej wyprawy. Odkrywanie historycznych miejsc, które zapierają dech w piersiach, dreszczyk emocji, gdy mijamy krajobrazy, które znamy z opisów Cervantesa, niezwykle wzruszenia, gdy możemy dotknąć kamieni, murów, które pamiętają czasy błędnego rycerza sprzed 400 lat.
To propozycja dla tych, którzy lubią sami rysować na mapie swój szlak, uciekają przed kurortami pełnymi turystów, szukają tej prawdziwej Hiszpanii, gdzie mieszkańcy witają przybysza uśmiechem, a w przydrożnej gwarnej karczmie miejscowy campesino poczęstuje nas szklanką wina.
Tutaj ścieżki nie są wydeptane przez zagraniczne wycieczki. Spotkamy puebla, które w swoim pierwotnym kształcie stoją tu od setek lat, których kolejne już pokolenie para się uprawą wina lub oliwek. Gdzie przetrwały stare zwyczaje i tradycje.
Niemal każdy zakątek to żywa historia wyjęta z kart dzieła Cervantesa, a przynajmniej każde miasteczko doszukuje się na swoich terenach śladów najsłynniejszego szlachcica. Bo też w XVI-wiecznym dziele Cervantesa (zaraz po Biblii, najczęściej tłumaczonej powieści) można znaleźć nazwy miasteczek, które istnieją do dziś.
To sposób na spędzenie wakacji, który może stać się życiową przygodą.
Mnie La Mancza uwiodła, chociaż nie ma ani morza, ani plaż i kurortów...
Szukasz wycieczki? Zobacz nasze propozycje wakacji w Hiszpanii:
Co warto zwiedzić?
Szlak Don Kichote liczy ok. 2,5 tys. km. Ja proponuje okrojony szlak, który można przebyć w 10 dni, Wiedzie on malowniczymi wioseczkami, które stoją tu od czasów Błędnych Rycerzy. Podzieliłam podróż na 4 etapy.
1. Argamasilla de Alba - Puerto Lapice - Consuegra
2.El Toboso - Campo de Criptana
3.Ruidera - Jasknia Montesinos
4.Alcazar de San Juan
1. Argamasilla de Alba - Puerto Lapice - Consuegra
2.El Toboso - Campo de Criptana
3.Ruidera - Jasknia Montesinos
4.Alcazar de San Juan
Porady i ważne informacje
Dokładny opis moich podróży przez ziemie La Manczy znajdziecie tu (http://www.hiszpania-przewodnik-intymny.com/)
Szlak Don Kichote znany jest od dawna ale dopiero od kilku lat stał się ofertą turystyczną, która ma przyciągnąć w te strony miłośników hiszpańskiej literatury i poszukiwaczy przygód. Legenda Don Kichote stworzyła modę na turystykę literacką.
Dopiero w 2005 roku, z okazji 400-lecia publikacji pierwszej części powieści, władze Południowo-Wschodniej Hiszpanii wyznaczyły i przygotowały szlak dla odwiedzających.
Ruta pozwala na odkrycie pejzażu wiejskiego, który stanowił inspirację dla Cervantesa. Puerto Lapice – wioskę o typowej zabudowie z domami zwanymi ventas. Najchętniej odwiedzany zajazd, to legendarna Venta de Don Quijote, w której obecnie znajduje się restauracja.
Podróż prowadzi przez Campo de Criptana, gdzie można zobaczyć 10 z 32 oryginalnych wiatraków, które podobno stanowiły scenę walki Don Kichota z olbrzymami.
Jeden z najciekawszych punktów na Szlaku, to
El Toboso - wieś, w której romantyczny rycerz spotkał Dulcyneę, swą wielką miłość. Turyści muszą koniecznie zajrzeć do Muzeum-Domu Dulcynei.
Szlak można przebyć samochodem, rowerem lub konno. Ziemia la Manchy to idealne miejsce na długie wycieczki rowerowe i przejażdżki konne.
Szlak Don Kichote znany jest od dawna ale dopiero od kilku lat stał się ofertą turystyczną, która ma przyciągnąć w te strony miłośników hiszpańskiej literatury i poszukiwaczy przygód. Legenda Don Kichote stworzyła modę na turystykę literacką.
Dopiero w 2005 roku, z okazji 400-lecia publikacji pierwszej części powieści, władze Południowo-Wschodniej Hiszpanii wyznaczyły i przygotowały szlak dla odwiedzających.
Ruta pozwala na odkrycie pejzażu wiejskiego, który stanowił inspirację dla Cervantesa. Puerto Lapice – wioskę o typowej zabudowie z domami zwanymi ventas. Najchętniej odwiedzany zajazd, to legendarna Venta de Don Quijote, w której obecnie znajduje się restauracja.
Podróż prowadzi przez Campo de Criptana, gdzie można zobaczyć 10 z 32 oryginalnych wiatraków, które podobno stanowiły scenę walki Don Kichota z olbrzymami.
Jeden z najciekawszych punktów na Szlaku, to
El Toboso - wieś, w której romantyczny rycerz spotkał Dulcyneę, swą wielką miłość. Turyści muszą koniecznie zajrzeć do Muzeum-Domu Dulcynei.
Szlak można przebyć samochodem, rowerem lub konno. Ziemia la Manchy to idealne miejsce na długie wycieczki rowerowe i przejażdżki konne.
Komentarze:
vagabunda | Warto zboczyć z trasy gdy odpoczywamy nad hiszpańskim morzem rezerwując sobie parę dni więcej urlopu, aby zobaczyć Hiszpanię kontynentalną. Tą prawdziwą Hiszpanię.Ja jestem nieuleczalnie zakochana w La Manczy :) |
AniaMW | Dzięki! Byłam kilka razy w Hiszpanii, objechaliśmy dookoła i przez środek, ale tych rejonów nie poznałam; z zainteresowaniem poczytałam... Może przy następnej obecności w E uzupełnię . Pozdrawiam! |
