Co zwiedzić w Padwie?

Piazza delle Erbe
We Włoszech sercem miasta jest zawsze plac. Padwa nie należy do wyjątków w tej kwestii. Każdego ranka odbywa się tutaj targ, dlatego warto właśnie od niego zacząć nasze zwiedzanie. Zakupy lokalnych produktów powinny być zawsze obowiązkowym punktem programu. Nad placem króluje Palazzo della Ragione, kiedyś siedziba wymiaru sprawiedliwości oraz miejsce walnych zgromadzeń ludności. Wielki Pożar w 1420 roku zniszczył pierwotny wystrój, którego autorem był sam Giotto. Malarze, którzy pracowali po nim wykonując nowe freski, wyrazili swój szacunek i podziw dla dzieła mistrza inspirując się jego sztuką.

Uniwersytet
Został założony w 1222 roku jako druga uczelnia we Włoszech. Pierwszy był Uniwersytet w Bolonii, którego studenci i profesorowie, poszukując większych swobód, założyli Universita degli Studi di Padova, czyli Uniwersytet Padewski. Od czasów średniowiecza jest słynny na całą Europę. Studiował tutaj m.in. Jak Kochanowski, Mikołaj Kopernik, Jan Zamoyski a geometrię, mechanikę i astronomię wykładał sam Galileusz. Pikanterii dodaje fakt, że właśnie tutaj nauki pobierał Giacomo Casanova - literat i podróżnik, znany głównie z licznych podbojów miłosnych.

Piazza dei Signori
Ten przepiękny plac, nad którym czuwa lew św. Marka umieszczony na szczycie rzymskiej kolumny, to idealne miejsce na popołudniową przerwę na kawę lub aperitivo. Popijając espresso lub spritz możemy obserwować codzienne życie miasta. Wieczorami, zwłaszcza latem, na placu pojawia się mnóstwo ludzi, którzy celebrują kolację przy zachodzie słońca. W głębi znajduje się najstarszy we Włoszech zegar z tarczą podzieloną na 24 a nie na 12 godzin. Wskazuje także ruchy planet.

Baptysterium katedralne
Zostało zbudowane pod koniec XII w. jako budowla sakralna, w której odbywano sakrament chrztu. Jest typowym przykładem lombardzkiej odmiany stylu romańskiego. Miłośnicy sztuki zwrócą na pewno uwagę na ściany budowli, które pokryto freskami przedstawiającymi setki scen ze Starego i Nowego Testamentu. Dzieła pochodzą z lat 1375 - 1378 a wykonał je Giusto de Menabuoi na zlecenie Finy Buzzaccarini. Ich odczytywanie należy zacząć od góry, czyli od wizji Raju.

Bazylika św. Antoniego
Znajduje się na południu miasta. Została zbudowana w XIII w., żeby przejąć relikwie świętego zaraz po jego kanonizacji. Kiedy przenoszono ciało św. Antoniego odkryto, że jego język zachował elastyczność i uznano to za dowód, że święty był świadkiem Bożej Prawdy. Zgodnie z ludową tradycją, św. Antoni Padewski pomaga w odnalezieniu rzeczy zagubionych. Jest to miejsce pielgrzymek religijnych, ale również najbardziej znany i bogaty w dzieła sztuki kompleks architektoniczny w Padwie. Stanowi harmonijne połączenie stylów (romańskiego, gotyckiego, wenecko-wschodniego i barokowego). Przez wieki kościół wzbogacano wielkimi dziełami sztuki: freski szkoły Giotta, rzeźby Donatello czy młodzieńcze prace Tycjana. Gotyckie wnętrze świątyni mieści relikwie świętego patrona: język, zęby i tunikę.

Latem bazylika jest otwarta między 6:20 a 19:45, zimą między 6:20 a 19:00. Punkt informacyjny znajduje się przy wejściu z placu do Krużganku Magnolii. Można tam zamówić przewodnika (również w języku polskim) i uzyskać podstawowe informacje. Na Via Melchiorre Cesarotti 21, z boku Bazyliki, znajduje się Dom Pielgrzyma - hotel oferujący pokoje z dostępem do Internetu i telewizją. W jego zabytkowych wnętrzach mieścił się kiedyś hotel „All’aquila d’oro”, który gościł takie osobistości jak Wolfgang Goethe czy król Neapolu Ferdynand IV.

Co jeszcze?
Zostając w Padwie na trochę dłużej, warto też zwiedzić katedrę, która obecnie jest rezultatem wielu zmian budowlanych przeprowadzanych przez klika wieków; Bazylikę Santa Giustina z XV w.; Kaplicę Scrovegnich z freskami Giotta a także liczne pałace: Casa de Ezzelino (XII w.), Logia del Consiglio (XV-XVI w.) i Palazzo del Capitanio. Miłośnicy przyrody powinni zajrzeć do najstarszego na świecie ogrodu botanicznego.

Doświadczając miasta i wszystkiego co z nim związane, poznajemy historię, kulturę i tradycję danego regionu. Jak mawiał św. Antoni: „Rozum był wcześniej niż książki. Kto więc swój rozum wzbogaca doświadczeniem, ten czerpie z samego źródła mądrości”.