Pulao - wegetariańska potrawa z Indii

Trudno uwierzyć, na ile sposobów można go przygotować, ile smaków może zaoferować. Ważną rolę odgrywają tu odpowiednio dobrane przyprawy. To one poprawiają (a może nawet kształtują) walory smakowe potrawy, to one nadają jej wspaniały aromat, to one są zdrowe i zawierają wiele potrzebnych nam substancji.

Jedną z potraw indyjskich, która staje się coraz bardziej popularna także w Europie jest pulao. Tak naprawdę jest to hinduska wersja potrawy znanej jako risotto, a także pilau, pulau, płow, pilaf, pilafi, czyli po prostu pilawu. Tyle, że pilaw podawany w innych krajach - to ryż z dodatkiem mięsa - najczęściej wołowiny, cielęciny, baraniny czy kurczaka (to w krajach muzułmańskich), a w wersji polskiej czy uzbeckiej - z wieprzowiną, czy na smalcu. No a indyjskie pulao jest potrawą wegetariańską. Oczywiście, można podawać je jako dodatek do mięsa, ale jest ono pyszne samo w sobie i może stanowić doskonałe śniadanie lub kolację. Zresztą pulao można zrobić zarówno z ostrymi przyprawami, ja i na słodko - na przykład z jabłkami. Myślę, że daje to pewną swobodę w kuchni - słodkie pulao można podać nawet jako rodzaj deseru, a pulao „na ostro” może być zarówno dodatkiem do różnego rodzaju potraw mięsnych, jak i potrawą samą w sobie.

A czy wiecie, że pulao nazywa się także mały smok, umieszczany jak ozdoba na chińskich dzwonkach? Sam wyraz pulao jest pochodzenia perskiego, od niego pochodzi różnie wymawiana nazwa potrawy.

Przepisów na pulao jest dużo, w Polsce można kupić specjalne mieszanki przypraw do tej potrawy. Najbardziej znane jest pulao masala - Kasja (mielona kora drzewa cynamonowego), czarny pieprz, nasiona kardamonu, gożdziki, kminek, zielony kardamon, i kwiat gałki muszkatołowej, a także garam masala (dosłownie gorąca mieszanka). W jej skład wchodzą najczęściej makroskładniki - kmin rzymski, kolendra, czarny pieprz, kardamon oraz mikroskładniki: liść laurowy, goździki, cynamon, chili, gałka muszkatołowa. Wszystkie składniki oprócz gałki muszkatołowej praży się osobno, a następnie miesza ze sobą i drobno mieli.

A oto przepis na pulao. Będziemy potrzebować: 1 szklankę ryżu - najlepiej brązowego, ale może być i biały, łyżkę masła, łyżkę oleju, cebulę i jedną pokrojoną w kostkę marchewkę, a także pół szklanki zielonego groszku (może być z mrożonki). Na sos bierzemy małą puszkę koncentratu pomidorowego, trzy ząbki czosnku, jedną małą ostrą papryczkę lub jedną łyżeczkę pikantnej pasty chili, mały kawałek świeżego imbiru, dwie duże łyżki wiórków kokosowych, łyżeczkę mielonej kolendry i szczyptę cynamonu.

Zalewamy ryż wodą i ostawiamy na pół godziny. W tym czasie robimy sos - po prostu miksujemy razem wszystkie jego składniki, a jeśli będzie zbyt gęsty - dodajemy troszeczkę wody.

W rondlu o grubym dnie rozgrzewamy olej, dodajemy masło i podsmażamy na złoto pokrojoną w kostkę cebulę. Wlewamy sos i mieszając smażymy dwie minuty. Dodajemy pokrojoną marchewkę, mieszamy, podgrzewamy jeszcze chwilę. Dodajemy odsączony ryż i znów mieszamy. Dolewamy dwie szklanki wody, porządnie mieszamy i przykrywamy. Gdy się zagotuje, zmniejszamy ogień. Dusimy na małym ogniu jeszcze 20 - 25 minut - ryż musi być miękki i wchłonąć całą wodę. Przed podaniem można udekorować pulao np. świeżymi listkami kolendry, prażoną cebulką, czy oliwkami.

Do grupy potraw z ryżu popularnych w regionie Indii, Persji i Pakistanu należy potrawa zwana biryani. Nazwa ta pochodzi z języka perskiego i znaczy smażony lub pieczony. Jest to potrawa z ryżu z dodatkiem korzeni oraz mięsa, ryb, jajek lub warzyw. Czym różnią się od siebie te rodzaje potraw - nie udało mi się dojść. Pewnie są podobne - przynajmniej dla osób „niewtajemniczonych”. Na pewno jednak są wszystkie smaczne, zdrowe, nietrudne w przygotowaniu i oryginalne.