Transport i poruszanie się po Sztokholmie

Rower - ekonomicznie i ekologicznie
Rower to jeden z najwygodniejszych i najbardziej ekologicznych sposobów poruszania się po Sztokholmie. Ścieżek rowerowych tu nie brakuje, wypożyczenie jednośladu również nie nastręcza trudności. W tym celu trzeba posiadać jedynie upoważniającą nas do tego kartę, którą można zakupić w siedzibie Stockholm Turist Centre lub na sztokholmskim dworcu centralnym.

Aby wypożyczyć pojazd, kartę należy przeciągnąć przez specjalny czytnik przy rowerowej stacji, rejestrujący zabranie roweru z rampy. Zaletą tego systemu jest fakt, iż po przejażdżce rower można oddać w dowolnie wybranej stacji rowerowej, niekoniecznie w tej samej dzielnicy. A wady? Rower można wypożyczyć jedynie na 3 godziny. Dlatego, jeśli planujemy dłuższą wizytę w szwedzkiej stolicy, może warto pomyśleć o zakupie niedrogiego używanego roweru? Listę stacji rowerowych można znaleźć tutaj: http://www.citybikes.se/p/site/here-are-our-cycle-stands.

Metro - szybko i artystycznie
Metro jest najszybszym sposobem przemieszczania się po Sztokholmie. Co ciekawe, założone w 1950 roku, do dziś pozostaje jedynym systemem komunikacji podziemnej w Szwecji. W jego skład wchodzi 100 stacji - 53 znajdują się na powierzchni ziemi a 47 jest podziemnych. Wszystkie 3 linie łączą się na największej stacji T - Centralen, z której codziennie korzysta ponad 200 000 pasażerów. Zgubić się nie sposób, bo przejrzyste plany metra umieszczone są na każdej stacji. W godzinach szczytu kolejki kursują co 2 - 3 minuty.

Metrem warto się przejechać jednak nie tylko ze względu na jego szybkość, ale także i niesamowity design. Aż 90 ze stu stacji posiada unikalny wystrój będący dziełem 125 artystów z różnych krajów zamieszkałych w Szwecji. Wykute w skałach stacje stylizowane są na podziemne groty, na ogrody z fontannami, czy też na wystawy sztuki współczesnej. Sztokholmskie metro jest uważane za drugie najpiękniejsze metro na świecie, zaraz po moskiewskim.

Prom - na skróty przez wodę
Przeprawa promem z wyspy na wyspę w Sztokholmie może być nie tylko najszybszym sposobem na dostanie się do interesującego nas celu, ale także atrakcją samą w sobie.

Szczególnie warto przedostać się w ten sposób ze Slussen na wyspę Djurgarden - prom podwiezie nas pod samo wesołe miasteczko Gröna Lund, skąd już tylko kilka kroków dzieli nas od Skansenu i Muzeum Okrętu Waza. Bilety można kupić w znajdujących się przy zejściu na prom automatach lub zapłacić za przejazd przy wejściu na pokład.

Autobusy i tramwaje - szybko i wygodnie
Szwedzkie autobusy kursują bardzo często i bardzo punktualnie. Sieć linii jest dosyć gęsta, a wiele autobusów dojeżdża do największych atrakcji Sztokholmu, po drodze zapewniając ciekawe widoki. Jeśli nawet króciutka przeprawa promem przyprawia was o chorobę morską, do Muzeum Okrętu Waza i Skansenu możecie dojechać autobusem nr 47 lub szybkim tramwajem nr 7.

Jadąc autobusem, należy pamiętać o wciśnięciu przycisku „Stop” przed interesującym nas przystankiem - w przeciwnym wypadku może się zdarzyć, że zajedziemy niekoniecznie w to miejsce, które planowaliśmy.

Taksówka - tylko w ostateczności
To definitywnie najdroższy i najmniej godny polecenia środek transportu, z jakiego możemy skorzystać w Sztokholmie. Finansowe ryzyko związane z jeżdżeniem taksówkami bierze się stąd, że w Szwecji nie istnieje jednolity cennik za przejechanie jednego kilometra, w związku z czym niezrzeszeni w firmach taksówkarskich kierowcy potrafią zawyżać kwoty według własnego widzimisie. Plusem jest natomiast fakt, iż w większości taksówek można zapłacić za przejazd używając karty.

Jeśli już musimy skorzystać z taksówki (najlepiej, jeśli czynimy to będąc w większej grupie, wtedy koszt przejazdu na osobę nie wywoła u nas palpitacji serca), wybierzmy którąś ze znanych firm taksówkarskich: Taxi Stockholm (www.taxistockholm.se), Taxi Kurir (www.taxikurir.se) lub Taxi 020 (www.taxi020.se).

Samochód - dla zaprzyjaźnionych z kodeksem
W Sztokholmie działają niemal wszystkie międzynarodowe firmy zajmujące się wynajmem samochodów, dlatego rezerwacji można dokonać online już z Polski. Aby wypożyczyć auto, trzeba mieć skończone 21 lat, okazać paszport lub dowód osobisty oraz prawo jazdy. Polskie prawo jazdy jest honorowane w Szwecji, nie jest konieczne posiadanie międzynarodowego.

Szwedzkie prawo podchodzi bardzo rygorystycznie do osób łamiących przepisy ruchu drogowego, dlatego, jeśli zdecydujemy się na wypożyczenie samochodu, warto się z nimi wcześniej zapoznać. W przeciwnym wypadku ryzykujemy wysoką grzywnę, zatrzymanie dokumentu, a nawet areszt. Ku przestrodze warto wiedzieć, że to właśnie Polacy przodują w niechlubnym rankingu obcokrajowców, którzy otrzymują najwięcej mandatów za złe parkowanie.

Bilety - bez nich ani rusz
W Sztokholmie obowiązuje wspólny bilet na wszystkie środki komunikacji - autobus, metro czy kolejkę. Cena pojedynczego normalnego biletu wynosi 36 koron (ulgowy - 20 koron), czyli około 18 złotych - tak więc, jeśli nasz budżet jest ograniczony, a do przejechania mamy jeden przystanek, może warto zdecydować się na spacer?

Jeżeli zamierzamy zwiedzać miasto intensywnie i dużo się przemieszczać, dobrą opcją może być zainwestowanie w bilet czasowy lub zestaw kuponów. Kupony, czyli „remsa” to zestaw 16 jednorazowych biletów, którego zakup może nam się opłacić, jeśli mamy dokładnie skalkulowaną liczbę planowanych przejazdów. Jeśli bowiem okaże się, że nie zmieścimy się w liczbie naszych karnetów i będziemy zmuszeni dokupić kolejne jednoprzejazdowe kupony, o wiele lepszą możliwością byłoby zakupienie biletu czasowego. Do wyboru mamy mnóstwo opcji - od biletów 24 - godzinnych (115 koron - normalny, 70 koron - ulgowy) - jeśli planujemy krótki „city break”, przez 3 - dniowe, tygodniowe, miesięczne, aż po bilety roczne (normalny 8300 koron, ulgowy - 4990) które mogą okazać się rozwiązaniem dla osób wyjeżdżających do Sztokholmu na dłuższy okres - do pracy bądź na stypendium Erasmus. Ulgi przysługują osobom w wieku do 20 lat oraz powyżej 65 roku życia.

Bilety można kupić w każdym salonie prasowym sieci Pressbyra. Należy to zrobić przed wejściem do autobusu czy tramwaju - podobnie jak w Polsce, może nie być w ogóle możliwości kupienia go w pojeździe, bądź trzeba będzie za to nieco więcej zapłacić. Podobnie nie warto kupować biletów w stanowiskach usytuowanych przy bramkach na stacji metra - są wtedy droższe od tych nabytych w kiosku. Na szczęście Szwedzi są tak niezwykle uprzejmi i pomocni, że zazwyczaj starają się zniechęcić turystów do kupienia u nich biletu, jeśli wiedzą, że w pobliżu znajduje się kiosk, w którym można to uczynić taniej. O bilecie lepiej nie zapominać - przejażdżka bez niego może nas kosztować nawet 800 koron.

Jeśli nastawiamy się na bogaty program zwiedzania, warto zainwestować w tak zwaną „Kartę Sztokholmską”, czyli bilet oferujący wolny wstęp do ponad 80 atrakcji Sztokholmu oraz nieograniczony transport środkami komunikacji miejskiej. Kartę ważną od jednej doby (cena - 450 koron) do 120 godzin (950 koron) można kupić w wielu miejscach w mieście - np. w biurach turystycznych, domach turysty, czy na dworcu centralnym; istnieje także możliwość zakupu online i odebrania pocztą lub osobiście już w Sztokholmie.

Resegaranti, czyli za spóźnienie trzeba zapłacić
„Resegaranti” to niespotykana u nas gwarancja zwrotu kosztów podróży w przypadku opóźnień komunikacji miejskiej. System funkcjonuje w następujący sposób: jeśli na skutek zaistniałych opóźnień jesteśmy zmuszenia do przemieszczania się innym środkiem lokomocji - np. taksówką - aby zdążyć gdzieś na konkretną godzinę, możemy ubiegać się o zwrot kosztów, jakie ponieśliśmy by dostać się w planowane miejsce. Resegaranti dotyczy nieprzewidzianych opóźnień - jeżeli zmiany były wcześniej zaplanowane i podane do informacji mieszkańców, gwarancja ich nie obejmuje.