Polska - Radomyśl nad Sanem - relacja z wakacji

Do gminy Radomyśl dotarliśmy autem od zachodu, promem przez Wisłę od strony Zawichostu. Prom kursuje w pobliżu miejsca, gdzie symbolicznie schodzą się granice trzech województw: podkarpackiego, świętokrzyskiego i lubelskiego. Stamtąd udaliśmy się przez wioskę Chwałowice, gdzie jest imponująca ferma wiatrowa do miejscowości Dąbrówka, która jest najlepszym punktem wypadowym do ujścia Sanu do Wisły.

Aby tam dotrzeć trzeba skręcić przy sklepie wiejskim na południe w drogę szutrową i dojechać do wału przeciwpowodziowego. Stamtąd czeka nas kilkuminutowy spacer drogą polną na zachód. Spacer opłaca się: miejsce jest nadzwyczaj urokliwe, a ogrom wód robi niezapomniane wrażenie.

Z tego niezwykłego miejsca pojechaliśmy do Radomyśla, też niezwykłego, ale inaczej, bo za sprawą nie natury, ale rąk ludzkich. To cudowne miasteczko naszpikowane jest wieloma pięknymi kamieniczkami, ozdobionymi różnymi detalami. I jakże się tu nie zachwycać, gdy widzi się istne zatrzęsienie pilastrów, maszkaronów, wolut, rozet, attyk i innych misternych detali. Dobrze zachowana i niewiele przekształcona zabudowa sprawia, że człowiek czuje się, jak w ck. Galicji. Tylko auta już nie te...

Z Radomyśla pojechaliśmy w kierunku wschodnim, do Woli Rzeczyckiej, skąd najdogodniej dotrzeć do mostu kolejowego w Kępie Rzeczyckiej. Jakie on robi wrażenie! Pomalowana na srebrno kratownica kontrastuje z zielenią łąk i tak pięknie odbija się w błękicie Sanu. Robimy wciąż zdjęcia, by zatrzymać urodę chwili, na pamiątkę, choć i tak już wiem, że jeszcze do gminy Radomyśl wrócę.

Na pewno żelaznym punktem wizyty jest odwiedzenie miejsc, gdzie San dopływa do Wisły. Ten widok spotkania dwóch potężnych rzek na długo zapada w pamięć. Miłośnikom architektury, i nie tylko, polecam miasteczko Radomyśl - pełne oryginalnej zabudowy, której wartość artystyczna daleko wykracza poza to, co zwykle spotykamy w prowincjonalnych ośrodkach. Te architektoniczne perełki zawdzięcza Radomyśl miejscowym murarzom, którzy przez całe lata doskonalili swój kunszt, pracując na ważnych budowach w Warszawie, Krakowie czy Lwowie. Podpatrzone tam detale i rozwiązania architektoniczne stosowali potem przy wznoszeniu w Radomyślu domów własnych czy sąsiadów.