Polska - Dobczyce i Wieliczka - relacja z wakacji
Dobczyce odwiedziliśmy po drodze z Zakopanego do Wieliczki. Nie planowaliśmy się tam zatrzymywać. Stanęliśmy głownie dlatego, że spodobało nam się to kolorowe miasteczko. Gdy już byliśmy na miejscu zorientowaliśmy się, że niedaleko, nad jeziorem Dobczyckim znajduje się stary Dobczycki Zamek, tak ważny dla polskiej historii oraz piękny skansen.
Zamek i skansen oddalone są od centrum miasteczka zaledwie o 10 minut spacerem. Idąc mija się pozostałości murów podzamcza i dolnego zamku by dojść do skansenu i samego górnego zamczyska wzniesionego na szczycie wzgórza. Piękną scenerię tego miejsca psuje nieco tama na rzece Rabie wybudowana tuż obok zamku oraz blaszane dachy pokrywające ruiny.
Zamek Dobczycki ma bardzo bogatą historię. Zatrzymywali się tam liczni królowie Polski miedzy innymi Władysław Jagiełło i jego żona Jadwiga. Wzgórze zamkowe stanowi wspaniały punkt widokowy na Pogórze i Beskidy. Skansen, wpisany na listę małopolskiego Szlaku Architektury Drewnianej, gromadzi wiele znakomitych przykładów pięknej architektury polskiej wsi.
Drugim etapem naszej wycieczki była Wieliczka. Zwiedziliśmy oczywiście wspaniałą, unikalną i znaną na całym świecie kopalnię soli oraz samo miasteczko posiadające niepowtazalną atmosferę i swoisty urok. Wieliczka stała się też naszą bazą wypadową na wyjazd do Krakowa, dokąd dotarliśmy autobusem unikając korków rozkopanej stolicy Małopolski.
Kopalnia soli w Wieliczce to tak niesamowite miejsce, że każdy powinien ją zwiedzić. Wszyscy byliśmy tam wcześniej, lecz z wielka przyjemnością odwiedziliśmy jeszcze raz to unikatowe miejsce. Dobczyce to wspaniale miejsce na jednodniowy wypad lub chociaż kilkugodzinny przystanek. Polecamy.
Prawdopodobnie już na początku XIV wieku istniała w Dobczycach ukształtowana warownia. Po raz pierwszy źródła pisane wspominają o zamku w 1362 r., jednak już wcześniej miejsce to było ufortyfikowane, ponieważ w 1311 r. król Władysław Łokietek właśnie w Dobczycach wydał dokument pozbawiający dóbr zbuntowanych mieszczan krakowskich. W kolejnych wiekach zamek doczekał się gruntownej przebudowy. Składał się z zamku górnego i dolnego.
W czasach Kazimierza Wielkiego mury miały od 5 do 9 metrów grubości, a zamek był silnie ufortyfikowaną twierdzą. W 1398 roku zamek był miejscem pobytu króla Władysława Jagiełły i jego żony Jadwigi. Na zamku Jan Długosz nauczał dzieci Kazimierza Jagiellończyka. W 1473 r. przez kilka miesięcy przebywał tu królewicz Kazimierz po powrocie z nieudanej wyprawy po koronę węgierską.
Ród Lubomirskich, który władał zamkiem od 1585 roku, przebudował gotycką twierdzę na renesansową rezydencję. W 1620 r. zamek miał 70 pomieszczeń i 3 wieże.
Zamek nie ucierpiał w trakcie pierwszego potopu szwedzkiego, jednak podczas drugiej inwazji Szwedów w 1702 roku zamek został zniszczony i odtąd zaczął podupadać. W XIX w. zaczęto go stopniowo rozbierać. Dopiero po 1901 roku przeprowadzono tutaj pierwsze prace zabezpieczające. Po II Wojnie Światowej, po wielu latach prac odrestaurowano i odbudowano część zamku. Powstało tutaj muzeum PTTK. Atrakcją wzgórza zamkowego jest punkt widokowy na Pogórze i Beskidy.
Kopalnia soli kamiennej w Wieliczce od XIII wieku do 1772 wspólnie z kopalnią soli „Bochnia” wchodziła w skład tzw. żupy krakowskiej.
W 1976 roku kopalnia wpisana została do krajowego rejestru zabytków. Dwa lata później w 1978 roku wpisana przez UNESCO na pierwszą Listę światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego. W 1989 roku Kopalnia Soli Wieliczka poszerzyła Listę Światowego Dziedzictwa Zagrożonego, z której została skreślona w 1998 roku. Od 1994, to także pomnik historii Polski. 30 czerwca 1996 roku zaprzestano całkowicie eksploatacji złoża.
Kopalnia Wieliczka to jedno z najbardziej znanych miejsc w Polsce. Kopalnie odwiedziło w rekordowym 2006 roku prawie 1.100.000 gości, z tego 58% odwiedzających stanowili obcokrajowcy.
Kopalnię cechuje unikalny, niezwykle zdrowy dla ludzkiego organizmu, mikroklimat, na który składa się - obok dużej wilgotności i zawartości chlorku sodu - stała temperatura (ok. 9-12 °C), ciśnienie, jonizacja i promieniowanie świetlne, wysoka zawartość w powietrzu manganu, magnezu i wapnia.
| Brak komentarzy. |
