Litwa - Troki - relacja z wakacji

Z Wilna udaliśmy się do miejscowości Troki. Są one siedzibą grupy etnicznej i religijnej Karaimów, sprowadzonych tu w średniowieczu z Krymu przez Wielkiego Księcia Witolda, w celu zaludnienia opustoszałych terenów .
Zwiedziliśmy tam jedną z ważnych atrakcji turystycznych Litwy, czyli Zamek Krzyżacki mieszczący się na największej z trzech wysp jeziora Galwe. Zamek - twierdza obronna, w znacznym stopniu jest rekonstrukcją. Po odbudowie reprezentuje styl gotycki. Znajdziemy tu bogate i różnorodne tematycznie sale książęce z wystawami eksponatów z epoki. Odbywają się tu rekonstrukcje historyczne poświęcone średniowieczu.
Z zamku na wodzie widać resztki zamku na lądzie. Zamek został zburzony i jeszcze go nie obudowano. Obejrzeliśmy jego ruiny rozciągnięte po brzegach jeziora, otaczają je stare drzewa. Miejsce zachwyca nie tylko swą historią, ale i pięknem krajobrazu. Błękit jezior, czerwony zamek, bardzo kolorowa zabudowa karaimska sprawiają, że Troki to zabytkowe i niezwykle piękne miasto.
Wizytę w tym miasteczku zakończyliśmy w Karaimskiej restauracji z lokalnym jedzeniem, która leży przy uliczce z domami w stylu Karaimskim, gdzie szczyt domu z trzema oknami zwrócony jest
w stronę ulicy. Każde okno jest dla kogo innego (dla Pana Boga, księcia Witolda i dla Karaima).
Karaimi szczególnie umiłowali baraninę. Ich tradycyjnymi potrawami są: chłodnik karaimski, batyrma, kiakacz - czyli baranina suszona z przyprawami, sud dżuk - kiełbasa z baraninym czengeczik - gotowana baranina, kebab, kuawurma, peran, peranczi - czyli baranina pieczona. Ciekawym daniem karaimskim jest Ak-alwa (chałwa), której jest kilka rodzajów. Akalwe uznaje się za jedno z dań rytualnych i symboliczne znaczenie ma jej kolor oraz smak. Ak-alwa biała (słodkawa, z orzechami) kojarzona jest ze wszystkim tym co dobre i szczęśliwe. Ak-alwa czarna z kolei wiązana jest z nieszczęściem, smutkiem i śmiercią. Ma ona gorzkawy smak. Po obiedzie karaimskim ruszyliśmy w drogę powrotną do Polski.