Polska - Tarnowskie Góry - relacja z wakacji

Podróż może nie z tych najważniejszych i najdalszych; wypad rodzinny odwlekany w czasie, który miał się odbyć we wrześniu w czasie trwania „Dni Gwarków”, a doszedł do skutku w grudniu.

Śląsk górnictwem stoi od najdawniejszych czasów, a Tarnowskie Góry jako miasto narodziły się dzięki kopalnictwu kruszcowemu rud ołowiu i srebra. W 1526 prawa miejskie, w 1528 zbiór praw i obowiązków gwarków tzw. ordunek górny - oba dokumenty z nadania księcia opolskiego Jana Dobrego. Pojechaliśmy więc do zabytkowej kopalni, gdzie zaopatrzeni w hełmy zjechaliśmy ok 50 m pod ziemię. Oj mieli ci dawni gwarkowie przechlapane. Chodniki trasy turystycznej podwyższono, a i tak człek co chwila walił kaskiem o strop. Część trasy pokonuje się łodziami przez zalany wodą chodnik, bo zmaganie się z wodą było nieodłącznym elementem pracy gwarków.

Po obejrzeniu wyrobisk, zbioru minerałów i skansenu maszyn parowych jedziemy do pałacu w Tarnowicach Starych. Od 1820 r zamek ten znajdował się w rękach rodu Donnersmarcków, a po 1945 popadł z wiadomych względów w totalną ruinę. To niesamowite jak w ciągu 10 lat prywatny właściciel zamienił zdewastowaną ruinę w tętniący życiem obiekt. Oprócz pałacowych wnętrz z oryginalnymi i rekonstruowanymi meblami działa tu hotel i karczma.

Po zwiedzeniu pałacu rynek w Tarnowskich Górach z XIX w ratuszem i winiarnią Sedlaczek gdzie zatrzymywali się królowie (m.in Jan III Sobieski), poeci oraz inni sławni (także i my).

Następnego dnia idziemy na „Ślonsko Wilijo” do chorzowskiego skansenu i finito; po weekendzie i po podróży.

W chorzowskim skansenie praktycznie przez cały rok organizowane są jakieś imprezy. Teraz można było posłuchać pastorałek, zobaczyć kolędników czy posmakować śląskich dań wigilijnych. Do tego kiermasz rękodzieła i swojskiej żywności.