Polska - Podlasie - relacja z wakacji

Korzystając z pięknej, jesiennej pogody wybraliśmy się na weekend na Podlasie. Jednym z miejsc, które odwiedziliśmy był Augustów - urocze miasteczko położone malowniczo wśród lasów i jezior w płn. - wsch. części naszego kraju. Miejsce to odkrył król Zygmunt August. Tu założył miasto królewskie, któremu w 1557 r. nadał prawa miejskie.

Rozwój miejscowości nastąpił w pierwszej połowie XIX wieku. Wówczas wybudowano Kanał Augustowski łączący dorzecza Wisły i Niemna. Dla wyrównania różnicy poziomów wody na dł. 101,2km wykonano 18 śluz z czego 21 km z 4 śluzami znajduje się po stronie białoruskiej. Dzisiaj kanał stanowi zabytek kandydujący do wpisania na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Augustów to miasto - zdrój posiadające status uzdrowiska od 1993 roku. Podobno szczególnie polecane osobom cierpiącym na schorzenia układu krążenia i pylicę górniczą.

Szczególną atrakcją jest rejs trasą, którą w czerwcu w 1999 r. płynął Papież Jan Paweł II. Coraz większą renomę zyskują też rejsy gondolami i tratwami.

Na szczególna uwagę zasługuje też szlak tatarski: Bohoniki i Kruszyniany - wsie zagubione na Kresach w woj. podlaskim, które są najstarszymi skupiskami islamu w Polsce. Tatarzy na Podlasiu żyją juz ponad 300 lat. Historia ich osadnictwa wiąże się z królem Janem III Sobieskim. W nagrodę za wierną służbę w wojskach koronnych i litewskich podarował Tatarom ziemie podlaskie. Do dziś istnieje na niewielkim wzniesieniu, wśród wysokich drzew cmentarz muzułmański w Bohonikach. Stare mogiły z omszałymi kamieniami pochodzą z XVIII w., a na pomnikach widać zatarte już arabskie, rosyjskie i polskie napisy. Dziś w Polsce żyje 5 tyś. Tatarów głównie w Białymstoku i okolicach. W Bohonikach i Kruszynianach stoją meczety tatarskie oraz prawdziwe namioty zwane jurtami. Wsie tatarskie opustoszały - jedynie podczas świąt muzułmańskich - Ramazan Bajram i Kurban Bajram - w Bohonikach i Kruszynianach znowu robi się gwarno. Wyznawcy islamu zjeżdżają tu całymi rodzinami. Modlą się w czynnych meczetach, odwiedzają cmentarze. A później próbują słynnych, tatarskich smakołyków.

Będąc na Podlasiu zatrzymaliśmy się w Sokółce - pierwotnie miasto to było wsią koronną, której mieszkańcy zobowiązani byli do hodowli sokołów z czym można wiązać pochodzenie nazwy miasta. W początku XVI w. istniał tu dwór myśliwski Suchodola znajdujący się we władaniu królowej Bony. Do atrakcji w Sokółce zaliczyć można Kościół św. Antoniego z 1848 r. i Cerkiew Aleksandra Newskiego z 1853 r.

Święta Woda - położona jest na skraju Puszczy Knyszyńskiej na Nizinie Podlaskiej ok. 5 km od Białegostoku. Charakterystycznym miejscem tutaj jest Sanktuarium Matki Boskiej Bolesnej. Jest ono widoczne już z dużej odległości, mimowolna uwagę przyciąga znajdujące się na jego terenie wzgórze tysięcy krzyży. Nazwa sanktuarium pochodzi od cudownego źródełka, które wg legendy uzdrowiło niewidomego szlachcica. Miejsce kultu Matki Boskiej oraz cudowne źródełko ściąga tutaj chrześcijan obrządku rzymskokatolickiego, grekokatolickiego i prawosławnego. Góra Krzyży w Świętej Wodzie nawiązuje do Góry Krzyży w Grabarce, gdzie pątnicy pozostawiają dziękczynne krzyże wotywne.

Na Podlasiu jest jeszcze bardzo wiele drewnianych, często opuszczonych już chat.