Polska - Ustrzyki Górne i Połonina Caryńska, - relacja z wakacji

Drugi dzień pobytu w Bieszczadach. Opracowana trasa przejścia polecana i tym razem przez Margotkę (Wielkie dzięki za cenne wskazówki).

Ustrzyki Górne - Połonina Caryńska - Przełęcz Wyżniańska - Mała Rawka - Wielka Rawka. Trasę można przejść w ciągu jednego dnia (nam się to udało) jednak na jeden dzień trasa bardzo wyczerpująca i długa. Tu są do przebycia szlaki, które warto podzielić na dwa dni. Przejście całej trasy zajęło nam 10 godzin.

Trasa na Połoninę Caryńską z Ustrzyk Górnych - ok. 2godz., następnie połoniną do jej najwyższego wzniesienia też ok. 2 godz. Widoki jednak cudowne, szczególnie kiedy pogoda jest słoneczna (tym razem słoneczko nam świeciło przez cały czas). Zejście ze szlaku zajmuje jakieś 45 min. Następnie można zrezygnować i zakończyć trasę lub wejść na następny szlak - do Małej Rawki i Wielkiej Rawki. Trzeba przejść na druga stronę ulicy.

Zaraz na początku szlaku jest koliba, w której możemy zaopatrzyć się w napoje lub wypocząć - dalej nie ma już żadnego schroniska. Przy kolibie jest pole namiotowe. Wejście na Małą i Wielką Rawkę szlakiem niebieskim jest dość trudne. Podobno dużo ciekawiej i łatwiej jest wejść z Wetliny. Widoki również są fantastyczne. Z Wielkiej Rawki zejście do Ustrzyk Górnych to ok. 1,5godz.przez las bukowy. Trasa bardzo długa i monotonna.(było bardzo ślisko, dużo błota). Przy zejściu ze szlaku okazało się, że do Ustrzyk (do parkingu na którym zostawiliśmy samochód) mamy jeszcze 30 min. drogą asfaltową. To było straszne :(.

Połonina Caryńska - granice masywu wyznaczają potoki: Prowcza od zachodu, Wołosaty od wschodu oraz przełęcze: Przysłup Caryński, oddzielający połoninę od Magury Stuposiańskiej na północy i Przełęcz Wyżniańska, łącząca masyw z pasmem Działu na południu. Nazwa połoniny pochodzi od wsi Caryńskie, istniejącej przed II wojną światową.

Połonina - to zbiorowisko łąk wysokogórskich, rozumianych jako rozległe polany szczytowe. Powyżej 1200 m n.p.m. są one naturalne, poniżej wykształciły się przez gospodarkę pasterską człowieka. Charakterystyczna cecha Bieszczadów jest to, że poniżej połonin pojawiają się lasy bukowe. Nie ma tu lasów iglastych oraz kosodrzewiny.