Nad Sanem wijącym się pośród zalesionych gór powstała przed wiekami osada, która od rzeki wzięła nazwę Sanok. Już w połowie XII wieku był to gród obronny i ważny ośrodek administracyjny. Okolica Sanoka to teren malowniczy i zróżnicowany geograficznie i kulturowo.
Na południowy wschód rozciągają się Bieszczady, będące największą atrakcją turystyczną. Są one jedynym skrawkiem Karpat Wschodnich znajdujących się na terenie naszego kraju. O ich największej urodzie decydują rozległe połoniny.
Sanok rozłożył się w malowniczej dolinie Sanu, u stop Gór Słonnych. Starówka leży na stromym wzgórzu, którego kulminacją jest Góra Parkowa o wysokości 362 m n.p.m., zwana także Aptekarką z usypanym w 1898r. kopcem Adama Mickiewicza. Oryginalną bieszczadzką wioskę można zobaczyć już tylko w Sanoku (prezentuje to w innej podroży - Park Etnograficzny).
W murach renesansowego zamku mieści się Muzeum Historyczne, prezentujące najcenniejszą w kraju kolekcję ikon oraz największy zbiór prac Zdzisława Beksińskiego. Zamek oddzielony był od miasta suchą fosą, w większości zachowaną do dzisiaj.
Godna zwiedzania jest także odrestaurowana w ostatnich latach starówka w Sanoku. Przewodnicy wyliczają 13 cudów, które należy koniecznie zobaczyć. Tędy na front galicyjski wędrował dobry wojak Szwejk, a świadczy o tym nie tylko powieść Haszka, ale i zdobiąca deptak ławeczka ze Szwejkiem. Tu zaczynają się najciekawsze zabytki kulturowe regionu, a mianowicie „Szlak Ikon” prowadzący po najcenniejszych obiektach cerkiewnych Bieszczadów i Pogórza. „Szlak Architektury Drewnianej”, południowo-wschodni kraniec ogólnopolskiego szlaku utworzonego przez Polską Organizację Turystyczną. „Szlak Nadsańskich Umocnień”, „Szlak Szwejka” i szereg innych. Swój początek mają tu również piesze szlaki górskie, rowerowe, wodne oraz samochodowe. Dlatego też mój rodzinny Sanok jest doskonałym miejscem, jako baza dla osób planujących poznanie regionu bieszczadzkiego.
Zapora Solińska jest jedną z największych atrakcji turystycznych tej miejscowości, a także całych Bieszczadów. Tuż przed wejściem na zaporę znajduje się tablica informacyjna, która w skrócie przedstawia jej parametry. Przechodząc liczącą 664 m długości zaporę, możemy udać się w kierunku kąpieliska, a także przystani statków pasażerskich. Na przystani znajdują się wypożyczalnie sprzętu pływającego. Ze wspomnianej przystani, co 30 minut kursują stateczki turystyczne, z których można podziwiać Zalew Soliński, a również dowiedzieć się, co nieco o historii zapory. Należy pamiętać, że na całym Zalewie Solińskim obowiązuje zakaz kąpieli „na dziko”. Ukształtowanie dna zbiornika oraz wystające z wody pozostałości po zalanym terenie sprawiają, ze jezioro to jest bardzo zdradliwe. Od początku istnienia zalewu utonęło tu ponad 200 osób. Łączna długość linii brzegowej wynosi ok. 160 km, średnia głębokość to 25 m, a maksymalna 60 m.
Zalew Soliński jest największym w Polsce sztucznym zbiornikiem wodnym. Na całym zbiorniku obowiązuje strefa ciszy (zakaz używania silników spalinowych, oczywiście nie dotyczy to Policji i WOPR). Szczególną cechą zalewu jest zmienność i nieprzewidywalność wiatrów. Cała zapora waży 2 mln ton, do jej wzmocnienia zużyto ponad 820 tysięcy metrów sześciennych betonu i żelbetonu. Na jej wytworzenie poszło 1.7 mln ton kruszywa oraz 200 tysięcy ton cementu.
Brak komentarzy. |